Auction rate securities (ARS's) zijn doorgaans tussen- tot langlopende schuldinstrumenten met variabele rentepercentages die periodiek worden gereset via een veiling. ARS's kunnen de vorm aannemen van gemeentelijke obligaties, bedrijfsobligaties of zelfs preferente aandelen (wanneer het dividend wordt vastgesteld via een veiling). Typische ARS-emittenten zijn onder meer gemeenten en aanbieders van studieleningen. De rendementen worden regelmatig gereset door middel van veilingen en zijn gekoppeld aan de kortetermijnrente. Laten we eens kijken waarom beleggers geïnteresseerd zijn in het bieden op deze effecten. (Voor achtergrondinformatie over dit soort investeringen raadpleegt u onze zelfstudie Advanced Bond Concepts )

En de winnaar is … de laagste bieder?
Aandelen van effecten met een veilingkoers worden verhandeld via een Nederlandse veiling. Beleggers die effecten willen kopen, moeten biedingen bij hun makelaars indienen; elke bieding specificeert het aantal aandelen dat de belegger wenst te kopen en de laagste rentevoet die de belegger bereid is te accepteren van de obligatie. (Lees wat dit betekent als mijn makelaar zegt dat aandelen worden geveild? )

Voorafgaand aan de veiling bespreken makelaars het bereik van mogelijke ARS-tarieven met hun klanten. Deze discussie, aangeduid als "prijsbespreking", biedt klanten een basis voor waarschijnlijke tarieven, maar beleggers zijn vrij om offertes in te dienen buiten dit bereik.

Elke veiling staat onder toezicht van een veilingagent en heeft een deadline voor het indienen van bestellingen. Bij het beoordelen van de biedingen berekent de veilingagent de clearingsnelheid. De clearing rate is de rentevoet die op de effecten zal worden betaald tot de volgende veiling.

Als de clearingkoers hoger is dan het percentage dat door een potentiële belegger wordt ingediend, ontvangt de belegger alle of ten minste een deel van zijn of haar gewenste bod.

Effectbeoordelingen voor handelsveiling
Veilingen komen vrij vaak voor, waardoor de tarieven om de 7, 14, 28 of 35 dagen kunnen worden gereset. Elke beveiliging heeft een bepaald aantal aandelen beschikbaar. De soorten orders die kunnen worden geplaatst, zijn afhankelijk van de vraag of de belegger een bestaande ARS-eigenaar of een potentiële belegger is.

Bestaande eigenaren kunnen kiezen om meer van de ARS te houden, verkopen of kopen.

• Hold-orders geven aan dat de eigenaar effecten bewaart ongeacht de clearingsnelheid.
  
  • Geweigerde betalingsopdrachten worden automatisch geplaatst voor bestaande eigenaren die vóór de veilingdeadline geen actie ondernemen. Hierdoor kunnen de eigenaren hun bestaande posities behouden.
  • Wacht tegen tariefvolgorde wordt geplaatst door eigenaren die de effecten alleen willen behouden als de vereffeningskoers op of boven een door de eigenaar gekozen specifiek tarief ligt.
• Verkooporders worden gebruikt door bestaande eigenaren die de effecten willen verkopen, ongeacht de clearingkoers.
• Koopopdrachten kunnen worden ingediend door bestaande eigenaren en potentiële investeerders. Een kooporder geeft aan dat de belegger effecten wil kopen als de clearingkoers gelijk is aan of hoger is dan het tarief dat in het bod is gespecificeerd.

Afgezien van particuliere beleggers, kunnen makelaarshandelaren bestellingen in veilingen voor hun eigen rekeningen indienen.

Overwegingen voor retailbeleggers
Effecten met een veilingkoers bieden beleggers een variabele rente-investering. De tarieven betaald door effecten met rentevoeten zijn over het algemeen hoger dan die welke worden aangeboden door depositocertificaten of geldmarktrekeningen en de effecten zijn doorgaans verzekerd. In deze zin kan een schuldprobleem op lange termijn zich gedragen als een kwestie van korte duur vanwege de frequentie van veilingherzieningen. De frequentie van veilingen kan beleggers ook de mogelijkheid bieden om te profiteren van de stijgende rentetarieven.

Hoewel de frequentie van veilingherzieningen de ARS-markt vloeibaar heeft gehouden, moeten beleggers niet vergeten dat deze effecten een lange looptijd hebben. Als een veiling niet in staat is voldoende kopers te genereren, kunnen bestaande eigenaren tot de vervaldatum vastzitten met illiquide activa.

Wanneer de markt faalt
Elke ARS-uitgifte heeft een maximumtarief dat de emittent moet betalen in het geval dat alle aandelen niet worden verkocht. Wanneer veilingagenten onvoldoende orders ontvangen om alle beschikbare effecten te koop te kopen onder het maximumtarief, wordt dit een mislukte veiling genoemd.

Bij een mislukte veiling dwingt het onvermogen om kopers te vinden uitgevende instellingen ertoe hoge tarieven te betalen en verbiedt de bestaande eigenaren hun posities te liquideren.

Begin 2008 leidde de beruchte kredietcrisis als gevolg van de subprime-hypotheekverstoring tot het falen van de ARS-markt. Retailbeleggers trokken zich terug uit de markt en de vier grote investeringsbanken op de ARS-markt weigerden biedingen in te dienen voor hun eigen broker-dealeraccounts. (Zie onze functie Subprime-hypotheken voor meer informatie over de kredietcrisis.)

Als gevolg daarvan bleven veel beleggers niet-liquide, langlopende effecten, waarvan vele een aanzienlijk deel van hun waarde verloren. In de maanden na het mislukken van de ARS-markt hadden verschillende zakenbanken te maken met onderzoeken om ARS's aan beleggers te verkopen als een veilig alternatief voor contanten. Het onderzoek leidde tot een golf van nederzettingen waarbij de banken overeenkwamen veel van de betreffende effecten terug te kopen.

Conclusie
Hoewel effecten met een veilingkoers mogelijk zijn verhandeld en verkocht als contante alternatieven, zijn het echt langlopende schuldinstrumenten met variabele rentetarieven.

Tarieven betaald op ARS's zijn gekoppeld aan de kortetermijnrente en worden periodiek gereset via veilingen. Het succes van elke veiling hangt af van de rentetarieven, evenals het evenwicht tussen vraag en aanbod tussen bestaande eigenaars en potentiële kopers.

Effecten met een veilingkoers hebben verschillende voorwaarden en risico's, die beide moeten worden onderzocht voordat ze de markt betreden.