Waarom overtreffen de winstmarges van sommige bedrijven hun concurrenten? Hoe verkrijgt een bedrijf een concurrentievoordeel ten opzichte van zijn concurrenten? De antwoorden op deze vragen kunnen in de waardeketenanalyse worden opgenomen. Waardeketenanalyse is het proces van kijken naar de activiteiten die gaan over het wijzigen van de inputs voor een product of dienst in een output die wordt gewaardeerd door de klant.

Portieranalyse

In 1985 introduceerde Michael Porter, professor aan de Harvard Business School, een basiswaardeketenmodel in zijn boek Competitive Advantage . Hij identificeerde een aantal sleutelstappen die gangbaar waren in alle waardeketenanalyses en bepaalde dat er primaire en ondersteunende activiteiten zijn die, wanneer uitgevoerd op de meest optimale niveaus, waarde creëren voor hun klanten, zodanig dat de aan de klant aangeboden waarde hoger is dan de kosten om die waarde te creëren die resulteert in in hogere winst. Het raamwerk van Porter groepeert activiteiten in primaire en ondersteuningscategorieën

De primaire activiteiten zijn gericht op het nemen van de inputs, deze om te zetten in outputs en het leveren van de output aan de klant. De ondersteunende activiteiten spelen een ondersteunende rol bij de primaire activiteiten. Wanneer een bedrijf deze activiteiten efficiënt combineert om een ​​superieur product of een superieure service te leveren, is de klant bereid meer voor het product te betalen dan de kosten om het product te maken en te leveren, wat resulteert in een hogere winstmarge.

Laten we eens een voorbeeld van een vermogensbeheerbedrijf bekijken. Het doel van de klant is om het hoogst mogelijke rendement op de investering te bereiken binnen de richtlijnen en beperkingen die door de klant zijn uiteengezet. De belangrijkste activiteiten van het bedrijf omvatten:

• beleggingsteam (portefeuillemanagers, analisten) - investeringsbeslissingen nemen,
• transacties en traders - zorgen dat de beleggingen in overeenstemming zijn met de richtlijnen van de klant en de transacties beste uitvoeringsprijs,
• Marketing en verkoop - de klanten inkopen, en
• Service (Client Relationship Management-) met alle contactmomenten voor de klant.

Ondersteunende activiteiten omvatten:

• Technologie: een handels- en klantmodule ontwerpen die efficiënt is en het team effectief in staat stelt om het hoogste serviceniveau te bieden en de beste investeringsbeslissingen te nemen,
• Human Resources - vindt en behoudt de het hoogste talentniveau bij het bedrijf,
• Infrastructuur, omvat de advocaten en risicomanagers wiens toezicht cruciaal is om te zorgen dat de richtlijnen van de klant worden gevolgd, het beleggingsrisico wordt beheerst en het bedrijf opereert binnen de door de SEC vastgestelde voorschriften.

Wat betekent dit allemaal?

Wanneer een bedrijf rekening houdt met zijn waardeketen, moet het zijn waardevoorstel in overweging nemen, of wat het onderscheidt van zijn concurrenten.Waardeketenanalyse is ontworpen om de winst te verbeteren door een product of service te creëren die zo superieur is dat klanten bereid zijn meer te betalen dan de kosten om het te maken. Maar het verbeteren van een waardeketen omwille van verbetering zou niet het einddoel moeten zijn. Integendeel, een bedrijf moet beslissen waarom het zijn waardeketen wil verbeteren in de context van zijn concurrentievoordeel - hoe zou het bedrijf zich willen onderscheiden tussen zijn concurrenten. Twee veelvoorkomende strategieën voor competitief voordeel omvatten een leverancier van lage kosten of specialisatie / differentiatie van een product of dienst.

• Low Cost Provider-waardeketenanalyse richt zich op kosten en hoe een bedrijf die kosten kan verlagen.
• Specialisatie-waardeketenanalyse richt zich op de activiteiten die een uniek product of differentiatie in service creëren.

Laten we teruggaan naar ons voorbeeld van activabeheer. Nadat de waardeketen is geïdentificeerd, moet de vermogensbeheerder zijn concurrentievoordeel bepalen en activiteiten nastreven die gericht zijn op het bereiken van die doelen. In dit geval wil de vermogensbeheerder een differentiatiestrategie nastreven door een product af te leveren met een stabiel topkwartielrendement over drie jaar. Op basis van de unieke factoren die Porter heeft geïdentificeerd, moet het bedrijf zich concentreren op zijn beleid en beslissingen en leren differentiëren in termen van prestaties. Door zich te concentreren op deze factoren, kunnen de twee belangrijkste activiteiten van het Investment Team en Operations en Traders samen met alle geïdentificeerde ondersteuningsactiviteiten een product beheren dat zijn gedifferentieerde concurrentievoordeel behaalt.

The Bottom Line

Waardeketenanalyse is een uiterst nuttige managementtool die de activiteiten identificeert die nodig zijn om een ​​superieur product of een superieure service te creëren die zeer wordt gewaardeerd door klanten. De uitkomst van het creëren van dit zeer gewaardeerde product is dat klanten bereid zijn om een ​​premie te betalen, die de kosten overtreft en daardoor een hogere winst oplevert. Het nut van dit model gecreëerd door Michael Porter wordt vooral gezien in zijn vermogen om het werkproduct in verschillende activiteitengroepen op te splitsen om het management strategisch te richten op wat echt nuttige activiteiten zijn en wat waarde creëert. Het concentreert ook een bedrijf om een ​​visie te bepalen - een strategie voor concurrentievoordeel - die toekomstige producten en diensten zal aansturen. Ondersteunende activiteiten worden verder gevalideerd in het proces en creëren een besef dat deze soms over het hoofd geziene activiteiten een integraal onderdeel zijn van de waardeketen en waardepropositie voor een bedrijf.