a:

Wanneer een belegging voor belegging wordt geselecteerd, bekijken traders de historische volatiliteit om het relatieve risico van een potentiële transactie te bepalen. Er zijn talloze statistieken die de vluchtigheid in verschillende contexten meten, en elke handelaar heeft favorieten. Ongeacht welke metriek u gebruikt, een goed begrip van het concept van volatiliteit en hoe het wordt gemeten, is essentieel voor succesvol beleggen. Simpel gezegd, volatiliteit is een weerspiegeling van de mate waarin de prijs beweegt. Een aandeel met een koers die wild fluctueert, nieuwe hoogtes en dieptepunten treft of onregelmatig beweegt, wordt als zeer volatiel beschouwd. Een aandeel met een relatief stabiele prijs heeft een lage volatiliteit. Een zeer volatiele aandelen zijn inherent risicovoller, maar dat risico snijdt beide kanten op. Bij het beleggen in een volatiele beveiliging is het risico op succes net zo groot als het risico van mislukken. Om deze reden kijken veel handelaren met een hoge risicotolerantie naar meerdere maatregelen van volatiliteit om hun handelsstrategieën te informeren.

De primaire graadmeter voor de volatiliteit die wordt gehanteerd door handelaren en analisten is standaardafwijking. Deze waarde geeft het gemiddelde bedrag weer dat de prijs van een aandeel in een bepaalde periode van het gemiddelde heeft afgeweken. Het wordt berekend door de gemiddelde prijs voor de vastgestelde periode te bepalen en dit cijfer vervolgens van elk prijspunt af te trekken. De verschillen worden vervolgens gekwadrateerd, opgeteld en gemiddeld om de variantie te produceren. Omdat de variantie het product is van vierkanten, bevindt deze zich niet langer in de oorspronkelijke maateenheid. Omdat de prijs wordt gemeten in dollars, is een waarde die het kwadraat in dollars gebruikt, niet erg gemakkelijk te interpreteren. Daarom wordt de standaarddeviatie berekend door de vierkantswortel van de variantie te nemen, waardoor deze terugkomt in dezelfde meeteenheid als de onderliggende gegevensverzameling.

Chartisten gebruiken een technische indicator genaamd Bollinger Bands om standaarddeviatie in de tijd te analyseren. Bollinger-banden bestaan ​​uit drie lijnen: het eenvoudige voortschrijdend gemiddelde (SMA) en twee banden plaatsen één standaardafwijking boven en onder de SMA. De SMA is een voortschrijdend gemiddelde dat bij elke sessie verandert om de wijzigingen van die dag op te nemen, en de buitenste bandspiegel die verandert om de overeenkomstige aanpassing aan de standaarddeviatie weer te geven. Standaardafwijking wordt weerspiegeld door de breedte van de Bollinger-banden. Hoe breder de Bollinger Bands, hoe volatieler de koers van een aandeel in de gegeven periode. Een aandeel met een lage volatiliteit heeft zeer smalle Bollinger-banden die dicht bij de SMA zitten.

Voor een uitgebreidere risicobeoordeling, meet u meerdere vormen van volatiliteit. Waar standaardafwijking de koersbewegingen van een effect vergelijkt met het gemiddelde in de tijd, meet Bèta de volatiliteit van een beveiliging ten opzichte van die van de bredere markt.Een bèta van 1 betekent dat de beveiliging een volatiliteit heeft die overeenkomt met de mate en richting van de markt als geheel. Dit betekent dat als de S & P 500 een scherpe dip neemt, de betreffende aandelen waarschijnlijk zullen volgen. Relatief stabiele effecten, zoals nutsbedrijven, hebben bèta-waarden van minder dan 1, wat de lagere volatiliteit weerspiegelt. Aandelen in snel veranderende velden, met name in de technologiesector, hebben bètawaarden van meer dan 1. Een bèta van 0 geeft aan dat de onderliggende beveiliging geen volatiliteit kent. Contant geld is een uitstekend voorbeeld, als er geen inflatie wordt aangenomen.