In juni, Blackstone Group LP (BX BXBlackStone Group LP33. 03 + 0 43% Created with Highstock 4. 2. 6 ) CEO Stephen Schwarzman schreef een artikel in de Wall Street Journal over het potentieel van overregulering die bijdraagt ​​aan, of de oorzaak is van, de volgende financiële crisis. Het overkoepelende argument van Schwarzman is dat de hervormingen die na de laatste financiële crisis zijn doorgevoerd, zo streng zijn dat ze voorwaarden scheppen die bevorderlijk zijn voor een nieuwe crisis die te wijten is aan het gebrek aan marktliquiditeit.

Hoewel elke individuele instelling ongetwijfeld veiliger is vanwege kapitaalbeperkingen die door Dodd-Frank worden opgelegd, zorgt dit voor een meer illiquide markt in het algemeen. Het gebrek aan liquiditeit zal vooral krachtig zijn op de obligatiemarkt, waar alle effecten niet mark-to-market zijn en veel obligaties een constant aanbod van kopers en verkopers missen.

Dodd-Frank en bankhervormingen

Als gevolg van de financiële crisis van 2008 en de daaropvolgende recessie kwam het grootschalige misbruik in de financiële sector in de schijnwerpers. Het is dus geen verrassing dat het hele banksysteem onder veel strengere controle, regulering en beperkingen werd geplaatst. De Dodd-Frank Wall Street Hervorming en Consumentenbeschermingswet werd in 2010 aangenomen om het risico van een nieuwe recessie als gevolg van bankinzinkingen te verminderen en de consument te beschermen tegen de gevolgen van financieel misbruik. De belangrijkste doelen van Dodd-Frank waren het vergroten van de verantwoordingsplicht en transparantie in het financiële systeem, een einde maken aan door de belastingbetaler gefinancierde reddingsoperaties van de overheid, het beperken van de risicovolle praktijken van financiële diensten en het voorkomen dat instellingen 'te groot worden om te falen'. “

Sommige van de verordeningen die Dodd-Frank invoerde, omvatten meer toezicht op financiële instellingen, strengere reserveverplichtingen en meer nadruk op liquiditeit. Een nieuwe organisatie, het Consumer Financial Protection Bureau, is opgericht met als enige doel het lenen van hypotheken in het oog te houden, met name de subprime hypotheekmarkt die de onderliggende oorzaak was van de catastrofe in 2008.

De hogere reserveverplichtingen van Dodd-Frank betekenen dat banken een hoger percentage van hun vermogen in contanten moeten houden, waardoor het bedrag dat ze in verhandelbare waardepapieren kunnen aanhouden, kleiner wordt. In feite beperkt dit de marktbereidende rol die banken traditioneel zijn aangegaan. De liquiditeit lijdt hierdoor, en hoewel dit misschien geen probleem is in markten met een hoog volume, kan het op sommige schuldmarkten bijzonder pijnlijk zijn. Dit zou mogelijk kunnen leiden tot een kleine daling van de intraday-terugval die snel sneeuwt tot een volledige afbouw van de obligatiemarkt.

Liquiditeitsuitgifte

De obligatiemarkt is veel groter dan de aandelenmarkt en een obligatierun met een looptijd van 30 jaar heeft veel beleggers en instellingen die zwaar in de beleggingscategorie zijn belegd.Bovendien hebben studies aangetoond dat obligatiebeleggers gevoeliger zijn voor slechte prestaties, omdat de beleggingscategorie doorgaans wordt gezien als een lager risico dan aandelen. Aldus hebben obligatiebeleggers de neiging om zich snel terug te trekken uit markten wanneer prijzen dalen, en een relatief kleine uitverkoop kan uitgroeien tot een buitenmaatse daling van de markt.

Volgens een rapport van Deutsche Bank dalen de bankinventarissen van bedrijfsobligaties sinds 2001 met 90%. Met banken die niet in staat zijn de rol van market maker te spelen, betekent dit dat potentiële kopers moeite hebben om tegenwerkende verkopers te vinden, maar meer belangrijker is dat potentiële verkopers het moeilijker zullen vinden om kopers tegen te werken. Schwarzman stelt dat de kapitaalvereisten betekenen dat er geen veiligheidsklep is om snel dalende beveiligingsprijzen te vangen, een taak die gewoonlijk door dealers bij banken wordt uitgevoerd. Dit zal marktcontracties forceren die vervolgens leiden tot ontslagen, lagere belastinginkomsten en meer druk leggen op middenklasse gezinnen.

Stel je voor dat wanneer de Federal Reserve eindelijk een renteverhoging aankondigt, investeerders door elkaar gooien om hun gedevalueerde obligaties te verkopen, maar er zijn geen kopers voor de uitgaande prijs. Beleggers zullen genoodzaakt zijn om te kappen om ze te verkopen, en andere beleggers die stijgende bied / laat-spreads zien, zullen ook snel hun vastrentende beleggingen verkopen. Dit is met name mogelijk in minder liquide markten - zoals bedrijfsobligaties, hoogrentende en gemeentelijke obligaties - waarbij het grote aantal unieke obligaties, naast een groter kredietrisico, betekent dat er voor elk effect minder kopers en verkopers zijn. Zonder banken die optreden als market makers en deze obligaties opkopen, komen beleggers snel uit de markt, wat leidt tot extra vuurverkopen en een enorme devaluatie van alle vastrentende effecten. (Zie voor meer Hoe prijzen op de obligatiemarkt werken .)

Van daaruit rolt de bal verder en een gecontracteerde vastrentende markt zal niet alleen de spaargelden verpletteren, maar ook het vermogen van bedrijven om kapitaal aan te trekken als goed. Het volgende dat je weet, omdat bedrijven niet kunnen uitbreiden, zullen ze op zoek naar kosten en banen te snijden, en plotseling is de volgende recessie over ons. (Zie voor meer Liquiditeitsrisico .)

Gevolgen voor kleine bedrijven

Hoewel uitstulpingsbeugels grotendeels verantwoordelijk zijn voor de overmatige kredietverlening en de daaruit voortvloeiende crash in 2008, worden gemeenschapsbanken meer getroffen door Dodd-Frank ondanks dat hij geen rol speelde in de recessie. Deze banken, die tussen 2007 en 2013 met 41% zijn gedaald, werken normaal gesproken samen met eigenaren van kleine bedrijven en lokale boeren. Bij een kredietcrisis zullen deze eigenaren moeilijk kunnen vinden om extra kredietbronnen te vinden, omdat banken proberen te voldoen aan reservevereisten van Dodd-Frank. Terwijl grotere bedrijven aandelen kunnen uitgeven, gebruik kunnen maken van kasreserves of van dochterondernemingen kunnen lenen, is dit geen optie voor de meerderheid van de moeder- en popwinkels. Deze bedrijven hebben geen andere keus dan hun werknemers te sluiten of te ontslaan. Zoals vaak het geval lijkt, krijgen diegenen die het minst de schuld hebben het korte einde van de stok.

De bottom line

Schwarzman was zeker niet het enige opvallende figuur om het liquiditeitsprobleem aan te kaarten. Anderen, zoals voormalig minister van Financiën Larry Summers, vermaard activist Carl Icahn en JPMorgan Chase & Co. (JPM JPMJPMorgan Chase & Co100. 78-0. 62% Created with Highstock 4. 2. 6 ) CEO Jamie Dimon heeft hun bezorgdheid ook geuit naar de media. Als hun angsten worden bevestigd en illiquiditeit een nieuwe financiële inzinking veroorzaakt, zal de meerderheid van de schuld ditmaal op Capitol Hill liggen in plaats van op bankiers. Regulerende instanties mogen de financiële sector niet alleen zien door de lens van de laatste crisis - een gevaarlijk kortzichtig perspectief kan ons allemaal in de problemen brengen.

Uiteindelijk bekritiseert Schwarzman niet de bankhervormingen die strengere kapitaalvereisten creëerden en een stabieler financieel systeem. Integendeel, hij speculeert dat de volgende crisis, behoudens elke wijziging in de wetgeving, op ironische wijze veroorzaakt zal worden door hervormingen die geïmplementeerd zijn om ons te beschermen tegen de omstandigheden die de laatste veroorzaakten. Hopelijk is het vergroten van het bewustzijn rond het probleem de eerste stap naar het creëren van een gezonde balans tussen marktliquiditeit en reservevereisten die de motor de afgelopen zes jaar zoemend laten neuriën.