Een jaarlijks rendement kan verwijzen naar fundamentele financiële gegevens of inkomsten uit effecten die zijn gegenereerd door dividenden en waardering. Financiële overzichten bevatten alleen informatie over fundamentele boekhoudgegevens. Het indienen van effecten bevat geen informatie over rendementen vanwege waardevermeerdering van activa, hoewel contante dividenden zijn opgenomen in kasstroomoverzichten en dividenden zijn een element van het berekenen van aandeelhoudersrendementen. Fundamentele rendementen zijn in de vorm van nettowinsten. Een aantal statistieken worden door beleggers gebruikt om fundamentele rendementen te meten, waaronder rendement op eigen vermogen, rendement op activa en rendement op geïnvesteerd vermogen.
Rendement op eigen vermogen (ROE) is de verhouding tussen het jaarlijks netto-inkomen en het gemiddeld totaal eigen vermogen. Het eigen vermogen, ook wel boekwaarde genoemd, is gelijk aan de totale activa minus de totale verplichtingen en is een balanspost. ROE geeft aan hoeveel inkomsten zijn verkregen uit de activa van een bedrijf en meet de operationele efficiëntie. ROE wordt meestal weergegeven als een percentage, waarbij hogere percentages de voorkeur hebben boven lager. ROE is de focus van DuPont-analyse, een tool die in de jaren 1920 werd bedacht door de DuPont-onderneming, die verschillende operationele elementen onderzoekt die ROE aansturen.
Rendement op activa (ROA) meet hoe goed een bedrijf zijn activa gebruikt om inkomsten te genereren. Het wordt berekend door het jaarlijkse nettoresultaat te delen door het gemiddelde totale vermogen. Gemiddelde activa worden in de formule gebruikt omdat balansgegevens een momentopname van een enkel moment in de tijd zijn. Het nemen van de gemiddelde waarde tussen twee punten in de tijd is een meer realistische beoordeling van het niveau van activa gedurende de hele periode. ROA is het meest informatief bij het vergelijken van vergelijkbare bedrijven omdat de kapitaalintensiteit aanzienlijk verschilt van industrie tot sector.
Belegd vermogen is een boekwaarde die wordt berekend op basis van balansposten. Geïnvesteerd kapitaal mist een universele definitie en de formule voor deze waarde kan variëren tussen bedrijven en beleggers. Alle varianten proberen de totale hoeveelheid middelen te bepalen die worden ingezet bij het laten groeien van de activiteiten van een bedrijf. Een populaire vergelijking voor geïnvesteerd vermogen is het totaal van de passiva minus kortlopende schulden minus het overtollige geld. Evenzo beschouwen sommige beleggers belegd vermogen als vaste activa plus niet-contant werkkapitaal. Een voorbeeld van een meer op aansprakelijkheid gerichte definitie is totale schulden en leaseverplichtingen plus het totale eigen vermogen minus niet-operationele kasmiddelen en investeringen. Rendement op geïnvesteerd vermogen (ROIC) is de verhouding tussen het jaarlijkse nettoresultaat en het geïnvesteerde kapitaal en wordt gewoonlijk uitgedrukt als een percentage.
Overweeg Apple's 10-K-klassering van 2014. Het netto inkomen van Apple bedroeg $ 39, 510 miljoen voor het volledige fiscale jaar. Het gemiddelde eigen vermogen in dat fiscale jaar was $ 117, 548 miljoen en ROE 33. 6%. Vergelijk dit met 26. 7% ROE gepost door Microsoft tijdens dezelfde periode. Apple's gemiddelde activa in fiscaal 2014 waren $ 219, 420 miljoen. Rendement op activa was 18% versus 14% ROA voor Microsoft.
Waarom zou ik naar andere aspecten van het bedrijf moeten kijken in plaats van alleen naar de bedrijfsresultaten?
Begrijpt de beperkingen van het eindcijfer van de winst-en-verliesrekening van een bedrijf en waarom het onvoldoende is om het bedrijf als een investering te evalueren.
Hoe kan een belegger de efficiëntie van het werkkapitaalbeheer van een bedrijf bepalen?
Leren hoe werkkapitaal essentieel is voor het voortbestaan van een bedrijf. Lees ook belangrijke statistieken die beleggers gebruiken om te beoordelen hoe efficiënt een bedrijf het werkkapitaal beheert.
Kan ik bijdragen aan mijn door het bedrijf gesponsorde 401 (k) na het einde van het jaar van het bedrijf maar vóór de datum van indiening van de belasting?
In tegenstelling tot IRA's, waar bijdragen kunnen worden gedaan voor het voorgaande jaar tot 15 april van het lopende jaar, zijn de uitbetalingbijdragen over het algemeen van toepassing op het jaar waarin ze daadwerkelijk worden ingehouden op de lonen / salarissen van de deelnemer. Neem bijvoorbeeld aan dat een werknemer een verkiezing verkiest om een deel van de bonus die hij ontvangt voor het jaar 2006 uit te stellen.