a:

Incassobureaus verdienen geld door een overeenkomst met crediteuren aan te gaan en geld in te zamelen voor kosten - of door schulden goedkoop te kopen en een deel van het verschuldigde geld te innen. Oude schulden die voorbij het statuut van beperkingen zijn of die anderszins oninbaar worden geacht, worden gekocht voor centen op de dollar, waardoor verzamelaars grote winsten maken.

Incassobureaus incasseren schulden door contact op te nemen met debiteuren via telefoontjes en brieven, schulden aan kredietbureaus te rapporteren en soms schuldenaars aan te klagen die grote sommen geld verschuldigd zijn. Volgens de Federal Trade Commission beperkt de wet op de handel in eerlijke schuldpapieren de manier waarop incassobureaus een schuld kunnen innen om te voorkomen dat ze misbruik maken, oneerlijk en bedrieglijk zijn. Incassobureaus mogen bijvoorbeeld alleen tussen de uren van 8 a contact opnemen met een debiteur. m. en 9 p. m. , tenzij de schuldenaar uitdrukkelijk anders is overeengekomen. Verzamelaars moeten ook bepaalde tijdslimieten volgen, zoals het niet melden van een schuld die meer dan zeven jaar oud is en het verzenden van een schuldvalidatie binnen vijf dagen na het eerste contact met de schuldenaar.

Een incassant moet erop vertrouwen dat de schuldenaar betaalt en hij kan geen loonstrook nemen of een bankrekening openen, zelfs als de routerings- en rekeningnummers bekend zijn, tenzij er een uitspraak wordt gedaan. Om dit te doen, moet een incassobureau de schuldenaar voor de rechter dagen voordat het statuut van beperkingen op is en een vonnis tegen hem of haar wint. Dit oordeel laat een verzamelaar toe om loonsommen en bankrekeningen te legen, maar de verzamelaar moet nog steeds contact opnemen met de werkgever en de bank van de schuldenaar om het geld te vragen.