a:

In financiële / investeringsterminologie is bèta een maat voor de volatiliteit of het risico. Uitgedrukt als een cijfer, toont het hoe de variantie van een activum - alles van een individuele beveiliging tot een volledige portefeuille - betrekking heeft op de covariantie van dat activum en de aandelenmarkt (of welke benchmark ook wordt gebruikt) als geheel. Of als formule:

AD:

Wat is Beta?

Laten we deze definitie verder opsplitsen. Wanneer u blootstelling hebt aan elke markt, of het nu 1% van uw fondsen of 100% is, loopt u een systematisch risico. Systematisch risico is niet te vergaren, meetbaar, inherent en onvermijdelijk. Het begrip risico wordt uitgedrukt als een standaardafwijking van het rendement. Als het gaat om rendementen in het verleden - of ze nu op, neer of wat dan ook liggen - willen we de hoeveelheid variantie bepalen. Door deze historische variantie te vinden, kunnen we toekomstige variantie schatten. Met andere woorden, we nemen de bekende returns van een asset over een bepaalde periode en gebruiken deze returns om de variantie over die periode te vinden. Dit is de noemer in de berekening van bèta. ( Wilt u meer weten over Excel? Neem de Excel-cursussen van Investopedia online mee.)

AD:

Vervolgens moeten we deze variantie vergelijken met iets. De iets is meestal "de markt". Hoewel "de markt" echt "de hele markt" betekent (zoals in alle risicovolle activa in het universum), verwijzen de meeste mensen naar "de markt" meestal naar de Amerikaanse aandelenmarkt en meer specifiek naar de S & P 500. Hoe dan ook, door de variantie van ons activum te vergelijken met die van "de markt", kunnen we de inherente hoeveelheid risico zien ten opzichte van het inherente risico van de totale markt: deze meting wordt covariantie genoemd. Dit is de teller in de berekening van bèta.

AD:

Het interpreteren van bèta's is een belangrijk onderdeel van veel financiële projecties en beleggingsstrategieën.

Bèta berekenen in Excel

Het lijkt misschien overbodig om de bèta te berekenen, omdat het een veel gebruikte en openbaar beschikbare meetwaarde is. Maar er is een reden om het handmatig te doen: het feit dat die verschillende bronnen verschillende tijdsperioden gebruiken bij het berekenen van het rendement. Hoewel bèta altijd betrekking heeft op het meten van variantie en covariantie over een periode, is er geen universele, overeengekomen lengte van die periode. Daarom kan één financiële leverancier vijf jaar maandelijkse gegevens gebruiken (60 perioden ouder dan vijf jaar), terwijl een andere leverancier één jaar wekelijkse gegevens (52 perioden langer dan een jaar) kan gebruiken om een ​​bètanummer te maken. De resulterende verschillen in bèta zijn misschien niet groot, maar consistentie kan cruciaal zijn bij het maken van vergelijkingen.

Berekening in Excel berekenen:

1. Historische beveiligingsprijzen downloaden voor het item waarvan u de bèta wilt meten.
2. Download historische beveiligingsprijzen voor de vergelijkingsbenchmark.
3. Bereken de procentuele veranderperiode naar periode voor zowel het activum als de benchmark.Als je dagelijkse gegevens gebruikt, is het elke dag; wekelijkse gegevens, elke week, enz.
4. Zoek de variantie van het activum met behulp van = VAR. S (alle procentuele wijzigingen van het activum).
5. Vind de Covariance van activa ten opzichte van de benchmark met = COVARIANCE. S (alle procentuele veranderingen van het activum, alle procentuele wijzigingen van de benchmark).

Problemen met Beta

Als iets een bèta van 1 heeft, wordt er vaak van uitgegaan dat activa net zo veel omhoog of omlaag gaan als de markt. Dit is absoluut een verbastering van het concept. Als iets een bèta van 1 heeft, betekent dit dat, gezien een verandering in de benchmark, de gevoeligheid van het rendement gelijk is aan die van de benchmark.

Wat als er geen dagelijkse, wekelijkse of maandelijkse wijzigingen zijn om te beoordelen? Een zeldzame verzameling honkbalkaarten heeft bijvoorbeeld nog steeds een bèta, maar deze kan niet worden berekend met behulp van de bovenstaande methode als de laatste verzamelaar deze tien jaar geleden heeft verkocht, en u krijgt deze op de waarde van vandaag getaxeerd. Door slechts twee datapunten te gebruiken (aankoopprijs 10 jaar geleden en waarde vandaag) onderschat je de ware variantie van die returns dramatisch.

De oplossing is om een ​​projectbèta te berekenen met behulp van de Pure-Play-methode. Deze methode neemt de bèta van een beursgenoteerde vergelijkbare, ontheft ze, vervolgens is deze relevant om de kapitaalstructuur van het project te evenaren.