a:

Het monetaire beleid heeft invloed op de korte rente en de kosten van schulden worden gedefinieerd als de effectieve rentevoet die op schulden is betaald. De Federal Reserve (de Fed) kan het monetaire beleid uitvoeren via open-markttransacties, de disconteringsvoet bepalen en reserveverplichtingen vaststellen.

De Fed voert gewoonlijk het monetaire beleid uit door deel te nemen aan open-markttransacties, waarbij Amerikaanse staatsobligaties worden gekocht of verkocht op de open markt. De rente waartegen banken reserves van elkaar lenen, de federal funds rate genoemd, wordt grotendeels bepaald door de levering van overheidspapier. De federal funds rate beïnvloedt rechtstreeks de rentetarieven waartegen bedrijven schuldfinanciering kunnen verkrijgen.

AD:

Als de Fed bedrijven wil aanmoedigen om te beleggen in langetermijnactiva, koopt de centrale bank overheidspapier. Dit verhoogt het geldaanbod in de economie, verlaagt de rentetarieven en zorgt voor een daling van de kosten van nieuwe schulden voor bedrijven. Omgekeerd vermindert de verkoop van overheidspapier door de Fed de geldhoeveelheid in de hele economie, wat leidt tot hogere rentetarieven en de kosten van schulden verhoogt.

AD:

Het monetaire beleid heeft ook invloed op de kosten van schulden wanneer centrale banken andere instrumenten tot hun beschikking hebben. Als de Fed de disconteringsvoet wijzigt, leidt dit ertoe dat banken de rentetarieven waartegen bedrijven schulden kunnen kopen, verhogen of verlagen. Een hogere discontovoet leidt tot hogere kosten van schulden. Als de Fed reserveverplichtingen wijzigt, verandert het de geldvoorraad in de economie. Als er reserve-eisen worden gesteld, is minder geld in omloop beschikbaar, waardoor de rente en de kosten van schulden stijgen.

AD: