De IRS weet dat het een groot probleem is: een belastingkloof van $ 450 miljard, wat de spreiding is tussen wat de overheid denkt te moeten verzamelen en wat het daadwerkelijk verzamelt. Sommige cheats rapporteren geen inkomsten, terwijl anderen willens en wetens afboekingen doen waar ze geen recht op hebben. De overheid betaalt bijvoorbeeld miljarden dollars per jaar aan terugbetaalbare inkomstenbelastingkredieten als gevolg van frauduleuze claims. Uiteraard zijn bedreigingen van civiele en strafrechtelijke sancties niet genoeg om sommige mensen ervan te weerhouden vals te spelen, dus de IRS gebruikt een aantal manieren om deze personen te vinden.

Computergegevensanalyse

De IRS gebruikt een IRP-systeem (Information Returns Processing) om informatie te matchen die door werkgevers en andere derde partijen is verzonden naar de IRS met wat door individuen is gerapporteerd over hun belastingaangifte. De matching is gebaseerd op informatie-aangiften ingediend bij de IRS op W-2's (rapporteringslonen), 1099s (rapporteringsrente, dividenden, effectentransacties en compensatie voor niet-werknemers) en Schedule K-1's (rapportage-inkomsten en -kosten van partnerschappen, S-bedrijven, trusts en landgoederen). De IRS-computers vinden vervolgens personen die deze gerapporteerde informatie hebben ontvangen om er zeker van te zijn dat ze zijn gerapporteerd over hun belastingaangifte. Het is duidelijk dat sommige omissies of fouten door individuen eenvoudige fouten zijn; sommige zijn echter het gevolg van pogingen om vals te spelen tegen belastingen.

IRS-computers gebruiken ook filters om valse terugbetalingen voor de arbeidskorting (EITC) te vinden en te stoppen. De IRS heeft 217.000 euro kunnen selecteren die frauduleus heeft geretourneerd en die $ 500 miljoen verdiende in inkomstenbelastingkredieten voor 2013, volgens een rapport van de schatkistinspecteur voor belastingen . Het rapport gaat verder met te zeggen dat de IRS "veelzijdige benaderingen gebruikt om frauduleuze, terugbetaalbare EITC-claims te stoppen. “

IRS-computers zijn geavanceerder dan eenvoudigweg het matchen en filteren van gegevens van belastingbetalers. Er wordt aangenomen dat de IRS dergelijke informatie kan bijhouden als medische gegevens, creditcardtransacties en andere elektronische informatie, en dat deze deze toegevoegde gegevens gebruikt om belastingcontroles te vinden. Zoals te verwachten, deelt de IRS niet veel informatie over deze activiteit met het publiek, behalve het feit dat het wordt gedaan.

De voetafdruk van uw sociale media

IRS-agenten gebruiken waarschijnlijk sociale media om belastingcontroles te vinden. (Nogmaals, er is weinig informatie van het bureau over deze activiteit.) Berichten op Facebook, Twitter, Instagram en andere sites kunnen een levensstijl onthullen die niet past bij het bedrag aan inkomsten dat wordt gerapporteerd over belastingaangiften of waarvan conclusies worden gevraagd. Een beweerde aftrek voor een zakenreis kan bijvoorbeeld een leugen zijn wanneer een persoon op sociale media laat weten dat de reis een familievakantie was.

Natuurlijk, zonder meer informatie van de IRS te krijgen, is het gebruik van sociale media grotendeels vermoeden. Het is echter waarschijnlijk dat sociale media niet de audit-trigger is (de IRS blijft vertrouwen op computervergelijking en andere traditionele manieren om individuen te targeten voor audits), maar sociale media kunnen nuttig zijn voor de IRS zodra discrepanties worden vastgesteld om belastingcontroles te vinden en leugenaars. (Zie ook Hoe werken IRS-audits? )

De mate van IRS-snooping is niet bekend.

• Kijkt het bureau naar privé-e-mails? Houd er rekening mee dat een federale wetshandhavingsinstantie op grond van de Electronic Communications Privacy Act zonder e-mailberichten e-mails kan bekijken die zijn opgeslagen op een server van een derde partij die daar meer dan 180 dagen zijn geweest, zolang ze relevant zijn voor een onderzoek; de e-mails worden als verlaten beschouwd.
• Onderzoekt de IRS naar niet-openbare berichten op sociale media? Een persoon kan worden gedwongen om berichten openbaar te maken, zelfs wanneer dit belastend kan zijn.

Klokkenluiders

Een ontevreden werknemer of een voormalige echtgenoot kan de IRS vertellen over inkomsten die niet worden gerapporteerd of andere onjuiste belastingmaatregelen die ertoe kunnen leiden dat de IRS de belastingen terugwint. Sommige klokkenluiders doen het vanwege wraak, anderen omdat ze denken dat ze het goede doen, terwijl anderen het voor het geld doen. De IRS betaalt een beloning van maximaal 30% van het herstel van de overheid voor bepaalde klokkenluiders:

• Verplichte toekenning: 15% tot 30% van het bedrag dat door de overheid wordt opgehaald als resultaat van de fooi van de informant. De belastingen, rente en straffen in geschil moeten meer zijn dan $ 2 miljoen. (Als een persoon wordt geïnformeerd, moet zijn / haar bruto inkomen voor een bepaald jaar meer dan $ 200.000 bedragen.) De informant kan een uitspraak indienen bij de belastingrechter.
• Discretionaire prijs: tot 15% van maximaal $ 10 miljoen. Deze prijs, die kan worden toegekend als niet aan de voorwaarden van de verplichte beloning wordt voldaan, is discretionair en tegen een IRS-actie (of een weigering van een beloning) kan geen beroep worden aangetekend.

In het fiscale jaar van de regering eindigend op 30 september 2012 betaalde de regering 128 klokkenluiders. Lees meer over klokkenluiden van de IRS. (En zie Een belasting Cheat melden .)

De bottom line

Elk jaar publiceert de IRS een aantal spraakmakende belasting cheats in de hoop dat dit anderen ervan weerhoudt hetzelfde te doen. (Teresa Giudice, die op The Real Housewives of New Jersey, verscheen, diende in januari 2015 een gevangenisstraf van 15 maanden wegens belastingfraude.) Het feit dat bezuinigingen op IRS-personeel waarschijnlijk zullen leiden tot minder audits van individuen betekent niet dat het gemakkelijker zal zijn voor cheats omdat IRS-computers en klokkenluiders nog steeds hun ding doen. (Lees voor meer: ​​ Five Famous Tax Cheats .)