Het is maart en dat betekent March Madness. Nu de grote games van de NCAA deze week afvallen, klauteren sportfanaten om toernooihaakjes in te vullen en hun hoeden in kantoorzwembaden te plaatsen. Ondanks een tank in kijkersafkomst vorig jaar, met een daling van 37% van de mensen die afstemden op het kampioensspel - met de laagste score in bijna 20 jaar - blijft de opbrengst voor het klassieke sportevenement stijgen.

Vorig jaar harkte de National Collegiate Athletic Association (NCAA) een recordbedrag van $ 1 miljard aan inkomsten uit mediarechtsprijzen, kaartverkoop, bedrijfssponsoring en een wildgroei aan tv-advertenties verankerd rond het drie weken durende toernooi .

En de games zijn niet alleen een grote zaak binnen het collegiale ecosysteem.

De American Gaming Association schat dat het aantal behaalde haakjes 70 miljoen en ongeveer $ 9 zal bedragen. Er wordt 2 miljard gokt op het toernooi. Ondertussen, 81. 5 miljoen werknemers worden verwacht om minstens een uur van bedrijfstijd door te brengen die een steun invult, die hun werkgevers $ 2 kost. 1 miljard, volgens berekeningen van Challenger, Gray & Christmas. (Zie voor meer informatie Wedden op maart-waanzin: pas op voor de belastingman .) Grote merken nemen ook hun deel van de winst, maar de NCAA-conferentiecommissarissen en -executeurs zien het meest heftige geld eruit.

De grootte van de pot

In principe is March Madness het brood en boter van de NCAA. Het bestuursorgaan van de hogeschool zal ongeveer $ 900 miljoen verdienen aan inkomsten uit het toernooi, wat neerkomt op ongeveer 90% van zijn jaarlijkse inkomsten. Op het eerste gezicht lijkt dit de oorzaak van verontwaardiging, vooral in het licht van hoeveel de spelers verdienen: niets.

Een van de meest lucratieve contracten in verband met het toernooi is die voor uitzendrechten. In 2010 tekende de NCAA een 14-jarige $ 10. 8 miljard contract met CBS Sports en Turner Broadcasting, betaald over de termijn van 14 jaar. De deal werd in april 2016 verlengd voor een gecombineerde totale rechten van $ 8. 8 miljard dat het toernooi op het netwerk zal houden tot 2032.

Volgens de e NCAA vloeit ongeveer 96% van het geld dat het verzamelt onmiddellijk naar het Divisie I-lidmaatschap. Het is het enige systeem dat een geldwaarde toewijst op basis van atletische prestaties.

Hoe het verdeeld is

Dit jaar kregen 68 teams een uitnodiging om in het toernooi te spelen. Elk van die teamconferenties krijgt een stuk van een pot van $ 220 miljoen. Voor elke game die een team speelt, krijgt de conferentie een uitbetaling, gespreid over zes jaar. Voor het spelen van één game krijgt de teamconferentie ongeveer $ 1. 7 miljoen. Als een team de hele weg naar het laatste spel bereikt, kan het maar liefst vijf eenheden verdienen, in totaal $ 8.3 miljoen. Als een team de laatste wedstrijd maakt van de eerste vier beurten, kan het in totaal zes eenheden verdienen.

Natuurlijk wil elke conferentie zoveel mogelijk aangesloten scholen in het toernooi zien, om de uitbetaling die zij ontvangt te verhogen. Voor kleinere, minder bekende conferenties kan het basketbalfondsgeld dat zij ontvangen, meer dan 70% van hun jaarinkomen uitmaken. Voor dat verrassingsteam dat vrijwel onbekend is en het door meerdere rondes haalt, kan de uitbetaling een hoognodige geldinjectie voor zijn conferentie vertegenwoordigen. Voor grotere conferenties, zoals de ACC of de Big 10, lijkt het basketbalfonds meer op financiële ijsvorming op de taart dan een belangrijke bron van inkomsten.

De conferenties versus de scholen

De NCAA dringt er bij conferenties op aan het geld evenredig te verdelen over de aangesloten scholen. Grotere conferenties, die meerdere bronnen van inkomsten hebben, verdelen routinematig het grootste deel van het geld en sturen het naar de atletiekprogramma's van hun school. Kleinere conferenties rekenen echter op dat geld om hun eigen kosten te dekken. Alleen het geld dat overblijft gaat naar lidscholen.

In feite verdienen de meeste scholen geen geld aan hun basketbalprogramma's. Slechts een derde van de scholen maakte winst of brak zelfs in het schooljaar 2013-2014. Aan de top: de universiteit van Louisville, die meer dan $ 24 opleverde. 2 miljoen winst in hetzelfde schooljaar; de Universiteit van Arizona werd tweede, op $ 17. 7 miljoen.

De bottom line

Er is veel kritiek op het financieringsmodel dat de NCAA gebruikt. De hogescholen zien heel weinig, terwijl de spelers, die feitelijk het inkomen creëren, helemaal geen zien. Maar in het geval van de NCAA steekt de organisatie niet het grootste deel van de contanten in die ze binnenhaalt. Alleen wat overblijft - ongeveer 4%, volgens de financiële toelichtingen van de NCAA - gaat naar haar eigen bedrijfskosten. (Zie voor meer The March Madness Effect .)