De meeste beleggers evalueren beleggingsfondsen volgens de principes van fundamentele in plaats van technische analyse. Beleggingsfondsen zijn meestal langlopende, buy-en-hold-beleggingen en technische analyse is beter geschikt voor kortere-termijnhandel. Dat gezegd hebbende, mogen beleggers niet voorbijgaan aan de waarde van een aantal gemeenschappelijke technische indicatoren om tradinginzichten te bieden voor bijna elk soort belegging of financieel instrument, inclusief beleggingsfondsen. Hier zijn vijf algemene technische indicatoren die kunnen worden toegepast op beleggingsfondsen:

Trendlijnen : de meeste technische analyse begint met trendlijnen, dit zijn lijnen die meerdere prijspunten verbinden en zich uitstrekken naar de toekomst om prijstrends en ondersteunings- / weerstandgebieden te identificeren. Kijk voor beleggingsfondsen naar een langetermijnprijsgrafiek om de trend te bepalen. Een trendlijn kan worden geplot door een lijn te tekenen die meerdere dieptepunten van een beleggingsfonds mettertijd met elkaar verbindt. Het fonds heeft deze trendlijn in de loop van de tijd meerdere malen getest. Als de fondsprijs overtuigend doorbreekt via een gevestigde langetermijntrendlijn, is dit een bearish signaal. Een belegger in een dergelijk fonds zou moeten overwegen zijn of haar fondsdeelnames te verkopen als dit zich voordoet . Omgekeerd kan een uitbraak boven een duidelijk gedefinieerde trendlijn een bullish signaal zijn, wat aangeeft dat de belegger in het fonds moet blijven.

Gemiddelden verplaatsen : voortschrijdende gemiddelden zijn gemiddelden van tijdreeksgegevens zoals prijzen. Beleggers kunnen deze gebruiken om prijstrends van een beleggingsfonds te identificeren. Een stijgend voortschrijdend gemiddelde duidt erop dat het fonds in een opwaartse trend zit, terwijl een dalend voortschrijdend gemiddelde aangeeft dat het in een neerwaartse trend zit. Een tweede belangrijke toepassing komt voort uit de overgang van twee voortschrijdende gemiddelden, bijvoorbeeld een voortschrijdend gemiddelde van 20 dagen en een 200-dagen voortschrijdend gemiddelde op lange termijn. Als het voortschrijdend gemiddelde van 20 dagen boven het 200-dagen voortschrijdend gemiddelde breekt, zou dit als een bullish signaal voor het beleggingsfonds worden beschouwd. Omgekeerd, als het voortschrijdend gemiddelde van 20 dagen onder het 200-dagen voortschrijdend gemiddelde zou vallen, zou dit een bearish signaal zijn. Het 200-dagen voortschrijdend gemiddelde wordt beschouwd als een belangrijke technische indicator, waarbij onderbrekingen boven of onder het als belangrijke handelssignalen worden beschouwd. Het is met name geschikt voor technische analyses van beleggingsfondsen vanwege het karakter op langere termijn.

Relative Strength Index (RSI) : De RSI is een momentumindicator die de omvang van recente winsten vergelijkt met recente verliezen om te beoordelen of het beleggingsfonds overbought of oververkocht is. Een RSI boven de 70 zou suggereren dat het beleggingsfonds overbought is en dat de waarde ervan te duur is en klaar om zich terug te trekken; Een RSI onder de 30 geeft een oververkochte staat aan die een stuitering zou kunnen veroorzaken, wat de aankoopbeslissing van een waardebelegger kan versterken.

Ondersteuning en weerstand : een ondersteuningsniveau wordt gevormd wanneer een beleggingsfonds een bepaald niveau overschrijdt en vervolgens weer stuitert. In de loop van de tijd wordt dit niveau een gebied van sterke steun voor het onderlinge fonds. Omgekeerd wordt een weerstandsgebied gevormd wanneer het fonds niet in staat is boven een bepaald prijsniveau te breken. Hoe verder deze tests van steun en weerstand uit elkaar, en hoe frequenter het fonds trades naar beneden of naar het ondersteunings- of weerstandsniveau, des te formeler het wordt. Een onderbreking van de langetermijnsteun is zeer bearish en kan een substantieel nadeel voor het onderlinge fonds betekenen. Een stap boven de langetermijnresistentie is zeer bullish en duidt op een belangrijk voordeel.

Diagramformaten : er zijn een aantal verschillende diagramtypen die worden gebruikt in technische analyse, met als meest gebruikelijke lijndiagrammen en staafdiagrammen. Gevorderde gebruikers geven misschien de voorkeur aan kandelaarkaarten voor point-en-figure-diagrammen. Grafiekformaties voor een beleggingsfonds kunnen op dezelfde manier worden geïnterpreteerd als aandelen. Het hoofd-schouderspatroon bijvoorbeeld, wordt geïnterpreteerd als behoorlijk bearish voor het fonds, terwijl het omgekeerde hoofd-schouderspatroon wordt gezien als een bullish signaal. Een diagrampatroon dat gemakkelijk te identificeren is en een hoge mate van betrouwbaarheid heeft, is de dubbele of driedubbele boven- of onderkant. Een dubbele boven- of drievoudige top wordt meestal na een lange periode gevormd en signaleert een aanstaande trendomkering; als een beleggingsfonds dat hoger is geweest, niet in staat is om door deze formatie heen te breken, kan het lager zijn. Omgekeerd kan een fonds dat een dubbele of driedubbele bodem heeft gevormd in evenwicht zijn om hoger te gaan.

De bottom line

Hoewel beleggingsfondsen zich niet gemakkelijk lenen voor technische analyse, kunnen beleggers nuttige technische indicatoren gebruiken om onderlinge beleggingsbewegingen te voorspellen. Technische indicatoren zoals trendlijnen, voortschrijdende gemiddelden, RSI's en diagramformaties worden veel gebruikt in beleggingsfondsenanalyses, omdat ze betrouwbare signalen bieden die gemakkelijk te interpreteren zijn.