De meeste beleggers en handelaars die nieuw zijn op optiemarkten geven er de voorkeur aan om te kopen en kopen vanwege hun beperkte risico en onbeperkte winstpotentieel. Het kopen van puts of calls is typisch een manier voor beleggers en handelaren om te speculeren met slechts een fractie van hun kapitaal. Maar deze heterogene optie-kopers missen veel van de beste kenmerken van aandelen- en grondstoffenopties, zoals de mogelijkheid om tijd-waardeverval in potentiële winst om te zetten.

AD:

Zelfstudie: basisprincipes van opties

Wanneer ze een positie bepalen, verzamelen optie verkopers premies voor tijdwaarde, betaald door kopers van opties. In plaats van te worstelen tegen de tand des tijdswaarde, kan de optieverkoper profiteren van het verstrijken van de tijd, en verval van de tijdwaarde wordt geld in de bank, zelfs als het onderliggende stationair is. Voor optie-schrijvers (verkopers) wordt tijdverval dus een bondgenoot in plaats van een vijand. Als je ooit gedekte oproepen tegen aandelenposities hebt verkocht, kun je de schoonheid van de waarde van de verkooptijd waarderen.

AD:

In dit artikel concentreer ik me op het belang van tijdswaarde in de vergelijking van prijs en prijs. Maar laten we eerst een aantal basisoptieconcepten bekijken die het voor u gemakkelijker maken om te begrijpen wat we onder tijdswaarde verstaan, voordat we ons gaan verdiepen in een gedetailleerd overzicht van het fenomeen van tijdwaarde en verval van de tijdwaarde.

Opties en strikeprijs
Afhankelijk van waar de onderliggende prijs is in verhouding tot de uitoefenprijs van de optie, kan de optie in, uit of tegen het geld zijn. Laten we naar deze relatie kijken terwijl we rekening houden met onze centrale focus op tijdwaarde.

AD:

Als we zeggen dat een optie tegen het geld is, bedoelen we dat de uitoefenprijs van de optie gelijk is aan de huidige prijs van de onderliggende aandelen of grondstoffen. Wanneer de prijs van een grondstof of een voorraad gelijk is aan de uitoefenprijs (ook wel de uitoefenprijs genoemd) heeft deze een intrinsieke waarde van nul, maar deze heeft ook het maximale niveau van tijdswaarde in vergelijking met alle andere uitoefenprijzen voor opties. dezelfde maand. Figuur 1 geeft een tabel met mogelijke posities van de onderliggende waarde in relatie tot de uitoefenprijs van een optie.

Figuur 1

Zoals te zien is in figuur 1 hierboven, is de onderliggende prijs lager dan de uitoefenprijs van een optie wanneer een put-optie in het geld zit. Voor een call-optie betekent 'in the money' dat de onderliggende prijs groter is dan de uitoefenprijs van de optie. Als we bijvoorbeeld een S & P 500-aanroep hebben met een uitoefenprijs van 1100 (een voorbeeld dat we hieronder gebruiken om de tijdswaarde te illustreren) en als de onderliggende aandelenindex bij expiratie om 1150 sluit, is de optie 50 punten verlopen in de geld (1150 - 1100 = 50).

In het geval van een putoptie tegen dezelfde uitoefenprijs van 1100 en de onderliggende waarde op 1050, zou de optie bij expiratie ook 50 punten in het geld zijn (1100 -1050 = 50).Voor out-of-the-money opties, is het exacte omgekeerde van toepassing. Dat wil zeggen, om uit het geld te zijn, zou de staking van de put minder zijn dan de onderliggende prijs, en de staking van de call zou groter zijn dan de onderliggende prijs. Ten slotte zouden zowel put- als callopties het geld opbrengen wanneer de uitoefenprijs en de onderliggende waarde precies dezelfde prijs hebben. Hoewel we hier naar de positie van de optie bij expiratie verwijzen, zijn dezelfde regels van toepassing op elk moment voordat de opties verlopen.

Tijdwaarde van geld

Laten we nu, met deze basisrelaties in het achterhoofd, de tijdwaarde en de snelheid van het verval van de tijdwaarde (vertegenwoordigd door theta, uit het Griekse alfabet) eens nader bekijken. Als we de volatiliteit voorlopig laten liggen, is de tijdswaardecomponent van een optie, ook wel extrinsieke waarde genoemd, een functie van twee variabelen: (1) resterende tijd tot expiratie en (2) de nabijheid van de uitoefenprijs van de optie voor de geld. Alle andere dingen blijven hetzelfde (d.w.z. geen veranderingen in de onderliggende en vluchtigheidsniveaus), hoe langer de tijd tot aan de vervaldatum, hoe meer waarde de optie zal hebben in de vorm van tijdwaarde. Maar dit niveau wordt ook beïnvloed door hoe dicht het geld bij de optie is. Twee call-opties met dezelfde afloop van de kalendermaand (beide hebben dezelfde tijd in de contractlevensduur) maar verschillende uitoefenprijzen hebben verschillende niveaus van extrinsieke waarde (tijdswaarde). Dit komt omdat iemand dichter bij het geld zal zijn dan de ander.

Afbeelding 2 hieronder illustreert dit concept, dat aangeeft wanneer de tijdwaarde hoger of lager zou zijn en of er een intrinsieke waarde (die ontstaat wanneer de optie in het geld komt) in de prijs van de optie zal zijn of niet. Zoals figuur 2 aangeeft, hebben diepe in-the-money opties en diep uit het geld beschikbare opties weinig tijdwaarde. De intrinsieke waarde neemt toe naarmate de optie meer in het geld wordt. En at-the-money-opties hebben het maximale niveau van tijdwaarde, maar geen intrinsieke waarde. Tijdwaarde is op het hoogste niveau als een optie op het geld is omdat het potentieel voor intrinsieke waarde begint te stijgen, is het grootste recht op dit punt. (Meer informatie in De tijdswaarde van geld begrijpen .)

Figuur 2

Tijd-waardevermindering
In figuur 3 hieronder simuleren we tijd-waardevermindering met behulp van drie at-the- geld S & P 500 call-opties, allemaal met dezelfde waarschuwingen, maar met verschillende vervaldatums van het contract. Dit zou de bovenstaande concepten tastbaarder moeten maken. Door deze presentatie nemen we de aanname (voor vereenvoudiging) dat de impliciete volatiliteitsniveaus ongewijzigd blijven en dat de onderliggende waarde stationair is. Dit helpt ons om het gedrag van tijdwaarde te isoleren. Het belang van tijdwaarde en verval van de tijdwaarde zou dus veel duidelijker moeten worden.

Wanneer we onze serie S & P 500-callopties nemen, allemaal met een geldprijs van 1100, kunnen we simuleren hoe de tijdswaarde de prijs van een optie beïnvloedt. Stel dat de datum 8 februari is. Als we de prijzen van elke optie op een bepaald moment in de tijd vergelijken, elk met verschillende vervaldatums (februari, maart en april), wordt het fenomeen van tijd-waardeval duidelijk.We kunnen zien hoe het verstrijken van de tijd de waarde van de opties verandert. Figuur 3 illustreert grafisch de premie voor deze S & P 500 call-opties voor het geld met dezelfde waarschuwingen. Met de onderliggende stationaire heeft de Feb call-optie nog vijf dagen tot de vervaldatum, de optie Mar call heeft nog 33 dagen en de optie Apr call heeft 68 dagen.

Zoals figuur 3 laat zien, is de hoogste premie het interval van 68 dagen (onthoud prijzen zijn vanaf 8 februari) en daalt vanaf daar terwijl we overstappen naar opties die dichter bij de vervaldatum liggen (33 dagen en 5 dagen). Nogmaals, we nemen eenvoudig verschillende prijzen op een bepaald moment voor een at-the-option strike (1100) en vergelijken ze. Hoe minder dagen er overblijven, vertaalt zich in een lagere tijdswaarde. Zoals u ziet, daalt de premieoptie van 38. 90 naar 25. 70 als we van de staking 68 dagen stappen naar de staking die slechts 33 dagen duurt.

Afbeelding 3

Het volgende niveau van de premie, een daling van 14. 70 punten naar 11, geeft slechts vijf resterende dagen aan voor de betreffende optie. Tijdens de laatste vijf dagen van die optie, als het buiten het geld blijft (de S & P 500-aandelenindex onder 1100 bij expiratie), daalt de optiewaarde naar nul en dit zal in slechts vijf dagen plaatsvinden. Elk punt is $ 250 waard op een S & P 500-optie.

Afbeelding 4

Een belangrijke dynamiek van het verval van de tijdwaarde is dat de snelheid niet constant is. Naarmate de expiratie nadert, neemt het tempo van tijd-waardevermindering (theta) toe (hier niet getoond). Dit betekent dat de hoeveelheid tijdspremie die verdwijnt uit de prijs per dag van de optie groter wordt met elke dag die voorbijgaat.

Het concept werd op een andere manier bekeken in figuur 4, het aantal dagen dat vereist is voor een premievermindering van $ 1 (1 punt) op de optie zal afnemen naarmate het verstrijken nadert.

Als u naar de expositie kijkt, ziet u dat na 68 dagen die overblijven tot de vervaldatum, er 75 dagen nodig zijn voor een premievermindering van één dollar. Maar met nog slechts 33 dagen tot de vervaldatum is de tijd die nodig is voor een premieverlies van één dollar gedaald tot 1. 28 dagen. In de laatste maand van het leven van een optie neemt theta sterk toe en de dagen die nodig zijn voor een eenpuntsverlaging van de premie vallen erg snel. Na vijf dagen tot de vervaldatum verliest de optie een punt in minder dan een halve dag (.45 dagen). Als we opnieuw kijken naar figuur 3, heeft deze S / P 500-calloptie na vijf dagen tot het verstrijken van de looptijd 11 punten in premie. Dit betekent dat de premie met ongeveer 2 punten per dag zal dalen. Natuurlijk neemt de koers nog meer toe in de laatste handelsdag, die we hier niet laten zien.

De ondergrens Hoewel er andere prijsdimensies zijn (zoals delta, gamma en impliciete volatiliteit), is het bekijken van het verval van de tijdwaarde een goed beginpunt om te beginnen begrijpen hoe opties geprijsd zijn.