Naarmate de loonkloof tussen de gemiddelde Amerikaanse werknemer en chief executive officers van overheidsbedrijven groter wordt, vragen mensen zich af wat de oorzaak is van deze ongelijkheid en wat de beloning van CEO's drijft. Volgens de AFL-CIO, een federatie van arbeidsorganisaties, bijvoorbeeld, bedroeg het salaris van een typische CEO van S & P 500 in 2014 373 keer het salaris van een gemiddelde gewone arbeider. In werkelijke cijfers was de gemiddelde CEO pacakge meer dan $ 22. 6 miljoen in 2014, volgens Equilar, die executive compensation onderzoekt. Zeker, er is een groot verschil tussen de beloning van de CEO en de beloning van andere werknemers in het Amerikaanse bedrijfsleven, maar is er een reden waarom deze ongelijkheid bestaat?

Een incentive voor prestaties

Een belangrijke rechtvaardiging die door bedrijven wordt aangevoerd over wat er achter de gigantische CEO-beloningsniveaus zit, is dat ze groot moeten betalen om de juiste kandidaten aan te trekken die de prestaties van het bedrijf zullen beïnvloeden . Op die manier krijgen de aandeelhouders van het bedrijf een beter rendement op hun investering. Bedrijven die met deze rechtvaardiging komen, zeggen dat ze door een groot deel van de vergoedingen van een kaderlid toe te kennen in de vorm van aandelenbeurzen, een stimulans voor hem of haar geven om het bedrijf goed te leiden en er persoonlijk voordeel uit te halen, evenals aandeelhouders te belonen.

De Superstar Theorie

Een andere factor die bedrijven noemen voor buitensporige beloning is dat sommige CEO's onmisbaar en bijna onlosmakelijk verbonden zijn met de bedrijven die zij leiden. Steve Jobs zal bijvoorbeeld voor altijd verbonden zijn met Apple, Inc. (AAPL) als de man die het bedrijf leidde, omdat het veel van zijn belangrijkste innovaties introduceerde en het vestigde als een belangrijke speler op de markt. Evenzo hebben investeerders de neiging General Electric Co. (GE) te associëren met Jack Welch.

Bestuurlijke invloed

Het salaris van de CEO's van de openbare vennootschap wordt normaliter bepaald door een vergoedingscomité bestaande uit leden van de raad van bestuur. En dat is nog een reden achter torenhoge CEO-beloningsniveaus, omdat deze bestuurders, hoewel schijnbaar onafhankelijk, doorgaans door hun CEO's worden genomineerd voor hun directeurschap. Daarom zijn de leden van deze compensatiecomités meestal de cronies van de CEO's wier loon zij bepalen. Natuurlijk hebben ze de neiging om mee te gaan met hoge CEO-beloningsniveaus omdat ze de voordelen van hun eigen bestuurdersposities genieten.

Gebruik van peergroepen ter vergelijking

Het gebruik van peer groups om de beloning van CEO's te bepalen, wordt ook genoemd als een factor voor een ontluikende CEO-beloning. De mensen die CEO betalen, zouden moeten kijken naar bedrijven in een vergelijkbare markt en van een vergelijkbare omvang als CEO's in hun eigen bedrijf. In de praktijk neigen veel bedrijfsdirecteuren echter naar grotere en meer florerende bedrijven die hun CEO's meer als een ambitieuze maatstaf betalen om de beloning in te stellen.

Zijn de hoge CEO-beloningsniveaus gerechtvaardigd?

In een kapitalistisch systeem is het gerechtvaardigd dat CEO's voor superieure prestaties moeten worden betaald. Niet alle CEO's zijn echter supersterren en vaak voegen CEO's niet veel waarde op de lange termijn toe. In plaats daarvan hebben ze een prikkel om zich meer te richten op kortetermijnmaatregelen die de aandelenkoers van een bedrijf tijdens hun ambtstermijn opdrijven. Dit leidt tot buitensporige risico's door bedrijven. Natuurlijk is er af en toe een buitengewone CEO voor wie een zaak zou kunnen worden gemaakt voor een uitzonderlijke premie, maar dat rechtvaardigt niet de torenhoge beloningsniveaus van elke doorsnee CEO.

En hoewel CEO's een aanzienlijk hoger salaris moeten krijgen dan gewone werknemers voor het runnen van bedrijven, zijn de vragen hoe hoog het verschil zou moeten zijn en is er een rechtvaardiging voor het extreme verschil van vandaag.

De bottom line

CEO's staan ​​aan het roer van openbare bedrijven en de rol moet voldoende worden beloond om geschikte kandidaten aan te trekken die hun bedrijven goed zullen leiden. Hoewel dat niet ter discussie staat, is wat controversieel is geworden de exorbitante niveaus van beloning die CEO's opdragen. Bedrijven hebben een aantal redenen bedacht voor het verschil in beloning tussen CEO's en andere werknemers, maar ze lijken soms misleidend te zijn, aangezien het salaris van een CEO vaak wordt bepaald door hun raden van bestuur die er alles aan doen om hen tevreden te stellen. En het gebruik van peer groups om het loon vast te stellen, is ambitieuzer dan op basis van een vergelijking van appels met appels.