Private banking en vermogensbeheer zijn termen die elkaar overlappen. De financiële diensten die worden aangeboden via private banking en vermogensbeheer lopen echter enigszins uiteen. Vermogensbeheer is een bredere categorie die te maken heeft met de optimalisatie van de portefeuille van een klant, rekening houdend met zijn aversie tegen, of comfort met, risico's en beleggingen in overeenstemming met zijn plannen en financiële doelen. Private banking verwijst doorgaans naar een envelopoplossing voor vermogende particulieren (HNWI's) waarbij een publieke of private financiële instelling personeelsleden in dienst heeft om vermogende cliënten persoonlijke zorg en het beheer van hun financiën te bieden.

Het belangrijkste verschil tussen private banking en vermogensbeheer is dat private banking niet altijd omgaat met de activa van beleggingsklanten. Private bankmedewerkers kunnen klanten advies geven over bepaalde beleggingsopties, maar niet alle banken zullen worden betrokken bij het feitelijke proces van het beleggen van activa voor hun klanten. De meeste klanten die gebruik maken van private banking-diensten openen depositorekeningen van de een of andere soort. Vermogensbeheermedewerkers, waaronder financieel adviseurs, geven klanten advies om hen te helpen hun financiële positie te verbeteren en helpen klanten bij het beleggen van vermogen met het doel een hoog rendement te behalen. Over het algemeen kan privaat bankieren worden uitgebreid tot vermogensbeheer, maar vermogensbeheerders kunnen klanten geen diensten voor private-bankfaciliteiten bieden.

Private Banking

In het algemeen betekent private banking financiële instellingen die financiële managementdiensten verlenen aan HNWI's. In sommige gevallen kan een persoon deze services verkrijgen met een vermogen van minder dan $ 100.000, maar de meeste banken die private banking aanbieden, accepteren geen klanten met een vermogen van minder dan $ 500.000. Private banking is meestal exclusief en gereserveerd voor klanten met aanzienlijke hoeveelheden contant geld en andere activa die op rekeningen moeten worden gestort en moeten worden geïnvesteerd.

Private banking biedt beleggingsgerelateerd advies en is bedoeld om de volledige financiële omstandigheden van elke klant aan te pakken. Private bankdiensten helpen klanten bij het beschermen en vergroten van hun vermogen. Medewerkers die zijn aangewezen om elke klant te helpen, werken aan geïndividualiseerde financieringsoplossingen. Deze werknemers helpen klanten ook bij het plannen en sparen voor hun pensioen en het plannen van structuren voor het doorgeven van opgebouwde rijkdom aan familieleden of andere aangewezen begunstigden.

Er zijn consumentenbanken van elke omvang met private banking-divisies. Deze divisies bieden aanzienlijke voordelen aan HNWI's om ze als klanten te verkrijgen. Private banking-klanten met grote accounts ontvangen over het algemeen benijdenswaardige tarieven en een conciërge-achtige service, waardoor ze direct toegang hebben tot de werknemers die met hun accounts werken.Private banking-klanten hoeven nooit in de rij te wachten of een teller te gebruiken voor diensten. Alles wat de klant nodig heeft, kan worden gedaan met een telefoontje. Een private banking-klant kan contact opnemen met de hoofdadviseur die met zijn account werkt en zo ongeveer elke transactie voltooien, van het verzilveren van een cheque of het bestellen van meer cheques tot het verplaatsen van grote sommen geld van de ene account naar de andere.

Deze voordelen maken allemaal deel uit van het plan van de bankinstelling om financieel te profiteren. Banken streven rijke klanten na omdat hun bedrijf aanzienlijke sommen geld in winst voor de bank genereert, herhalingsaankopen garandeert en nieuwe contracten met zich meebrengt. Private banking-klanten, met name de ultra-rijke, bespreken de gespecialiseerde en elitaire behandeling die zij ontvangen met andere rijke individuen. Dit zijn nieuwe potentiële klanten. Vaak worden deze nieuwe potentiële klanten door de huidige klanten aan divisies van private banking genoemd. De divisies sturen vervolgens uitnodigingen naar potentiële klanten en verwerven vaak hun rekeningen via dergelijke uitnodigingen.

Particuliere bankafdelingen vinden ook nieuwe klanten door het voltooien van de normale kredietactiviteiten. De banken kunnen via deze informatie toegang krijgen tot belastingaangiften en aanvullende persoonlijke documenten en andere potentiële klanten ontdekken. Uitnodigingen worden ook aan deze personen verleend en vaak verwerven private banking-divisies hierdoor klanten.

Banken trekken een grens als het gaat om mensen die worden achtervolgd en gecontacteerd om potentiële klanten te worden, en deze regel rust op verschillende plaatsen voor verschillende instellingen. De massa-welvarende markt is het belangrijkste doelwit, dat wil zeggen individuen met belegbare activa van meer dan $ 250.000. Sommige banken stellen een veel hogere lat vast, en richten zich alleen op die personen met een minimum aan belegbaar vermogen in miljoenen.

Klanten die gebruikmaken van private banking-diensten betalen voor de gespecialiseerde behandeling die zij ontvangen. De bank die rijke klanten gebruiken, staat garant voor een grote hoeveelheid geld, in de vorm van de substantiële rekeningsaldi van de klanten, om te lenen en te gebruiken. De bank verdient ook geld met de steilste rentelasten op grotere hypotheekleningen en zakelijke leningen die zijn aangegaan door rijke klanten. De maker van echt geld voor deze banken is het percentage dat wordt verdiend op beheerd vermogen (AUM), dat over het algemeen vrij groot is met HNWI's. Zelfs een heel klein percentage kosten in rekening brengen voor diensten die grote sommen geld met zich meebrengen, genereert aanzienlijke inkomsten voor de bank.

Gespecialiseerde behandeling door private banking-divisies kan een aantal van de nadelen echter niet volledig verbergen. De omloopsnelheid bij banken is meestal hoog. Een klant heeft mogelijk een relatie opgebouwd met een werknemer die zijn account beheert, en de volgende maand is die medewerker verdwenen en vervangen door iemand die de klant waarschijnlijk niet kent. De ervaring van de klant met de nieuwe werknemer kan al dan niet zijn waarnaar hij op zoek is, en veel private banking-divisies verliezen hierbij klanten.

Deze divisies bieden mogelijk veel diensten, maar ze zijn misschien niet allemaal een meester van allemaal.Banken zijn niet overal experts, dus het niveau van expertise dat de klant ontvangt, is waarschijnlijk lager dan wanneer hij een specialist in het gebied had gebruikt.

Daaronder worden de private bankers door de bank betaald, dus hun primaire loyaliteit ligt bij hun werkgever en niet bij hun klanten.

Wealth Management

Private wealth management omvat over het algemeen advies en uitvoering van beleggingen voor rekening van klanten. Bedrijven die gespecialiseerd zijn in deze praktijken zijn de primaire bronnen voor klanten die willen beleggen in verschillende fondsen en aandelen. Vermogensbeheersadviseurs helpen ook met financiële planning, het beheren van klantenportefeuilles en het uitvoeren van een verscheidenheid aan andere financiële diensten met betrekking tot de particuliere financieringskeuzes van een klant.

Door gebruik te maken van een financieel adviseur voor particulier vermogensbeheer kan de cliënt werken met een persoon die is opgeleid in het oplossen van financiële problemen en het verbeteren van de algehele financiële status van de klant. Deze vermogensbeheerdeadviseurs helpen klanten ook financiële doelen te bereiken. Over het algemeen streven financiële adviseurs ernaar rijke klanten te helpen met particulier vermogensbeheer. De adviseurs proberen de klanten een reeks financiële producten en diensten te bieden en de uiteindelijke financiële doelstellingen van de klant te bereiken.

Private wealth management services worden aangeboden door grotere bedrijven, zoals Goldman Sachs, maar ze kunnen ook worden aangeboden door onafhankelijke financiële adviseurs of portefeuillebeheerders met meerdere licenties om meerdere services aan te bieden en die zich richten op vermogende klanten.

Een adviseur vermogensbeheer gaat één-op-één bij elke klant zitten en bespreekt doelen, comfortniveaus met risico en alle andere bepalingen of beperkingen die de klant kan hebben met betrekking tot de belegging van zijn vermogen. De adviseur vermogensbeheer stelt vervolgens een beleggingsstrategie samen waarin alle informatie van de klant is verwerkt en waarmee de klant zijn doelen kan bereiken. De adviseur blijft het geld van de klant beheren en maakt gebruik van beleggingsproducten die samenvallen met de bepalingen van de klant.

Vermogensbeheersadviseurs kunnen klanten niet altijd dezelfde gespecialiseerde en conciërge-achtige services bieden die private banking biedt. In de meeste gevallen brengen deze financiële adviseurs echter veel tijd met klanten door. Deze adviseurs kunnen ook geen bankrekeningen openen voor klanten, maar ze kunnen hen helpen bij het bepalen van de juiste soort rekeningen die bij de bank van de klant kunnen worden geopend.