Wanneer een persoon zich voorbereidt om deel te nemen aan de wereld van beleggingsprofessionals, moeten zij kwalificatie-examens afleggen en halen. Vaak voordat het individu bereid is om volledig te functioneren in hun beroep, zijn er meerdere onderzoeken die met succes moeten worden onderhandeld.

Zodra de beoogde geregistreerde vertegenwoordiger geslaagd is voor het eerste "kern" -onderzoek - meestal de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) Series 6 of Series 7 - resteert nog een hindernis: de Series 63, 65 of 66. Een vraag in de geest van velen is: "Welke moet ik passeren?" In dit artikel laten we u zien hoe u deze vraag zelf kunt beantwoorden. Bekijk onze gratis studiegidsen, Series 65, Series 63 en Series 66 .

Wat is het verschil?
Alle drie deze onderzoeken zijn gemaakt door de North American Securities Administrators Association (NASAA) en worden onder contract van die organisatie beheerd door de FINRA, voorheen bekend als NASD.

NASAA, zoals de naam al aangeeft, is een organisatie van effectenbeheerders. De term "beheerder" is een generieke titel die wordt gebruikt om de persoon aan te duiden die verantwoordelijk is voor het afdwingen van de Uniforme Effectenwet in een staat. In verschillende staten wordt deze persoon "Commissaris", "Directeur" of "Staatssecretaris voor Effecten" genoemd.

NASAA, als organisatie, is feitelijk ouder dan de belangrijkste federale effectenwetten, zoals de Securities Act van 1933 en de Securities and Exchange Act van 1934. Het werd in 1916 in Kansas geformeerd en maakte zijn eerste inspanningen om de effectenwetgeving van de staten kort daarna te standaardiseren. De doelen van de organisatie waren onder meer de bescherming van het publiek en het opstellen van modelwetten. Deze wetten zouden door de afzonderlijke staten kunnen worden aangenomen om fraude te voorkomen en om de personen die betrokken zijn bij de effectenhandel te registreren.

Een gerechtshof in het Kansas Supreme Court, in de begintijd van effectenregulering, werd geciteerd als te zeggen dat mensen zijn staat binnenkwamen en regelingen verkochten die niet meer inhoud hadden dan "… zoveel blauwe voeten hemel." De Uniforme Effectenwet is dientengevolge vaak de "Blue Sky-wetten" genoemd.

Gemeenschappelijke voorwaarden voor examenkandidaten
Alvorens verder te gaan, kan het nuttig zijn om een ​​paar definities te verduidelijken. De Uniforme effectenwet definieert de term adviseur van de beleggingsadviseur (IAR) als:

"vertegenwoordiger van beleggingsadviseur": een persoon die in dienst is van of verbonden is met een beleggingsadviseur of een federaal gedekte beleggingsadviseur en die aanbevelingen doet of anderszins beleggingsadvies geeft met betrekking tot effecten, beheert rekeningen of portefeuilles van klanten, bepaalt welke aanbeveling of advies met betrekking tot effecten moet worden gegeven, verstrekt beleggingsadvies of houdt zichzelf op als beleggingsadvies, ontvangt een vergoeding voor het aanvragen, aanbieden of onderhandelen voor de verkoop van of voor verkoop van beleggingsadvies, of superviseert medewerkers die een van de voorgaande uitvoeren.De term omvat niet een persoon die:

1. Voert alleen administratieve of ministeriële handelingen uit
2. Is een agent wiens prestatie van beleggingsadvies uitsluitend bijkomstig is aan degene die als agent optreedt en die geen speciale vergoeding ontvangt voor beleggingsadviesdiensten
3. Is in dienst van of verbonden aan een federale gedekte beleggingsadviseur, tenzij de persoon een "vestigingsplaats" heeft in deze staat …

Het IAR werkt voor een beleggingsadviseur (IA), net zoals een agent voor een makelaar-dealer werkt. Het IAR was niet gedefinieerd in de originele 1956 VS. Deze definitie komt uit de 2002-versie van de wet, die tot nu toe slechts een handvol staten heeft aangenomen. Een NASAA Memorandum of Understanding (MoU) uit 1997 over dit onderwerp behandelt zowel de federale gedekte beleggingsadviseur (een bij de SEC geregistreerd bedrijf) en de vertegenwoordigers van de beleggingsadviseurs die voor het bedrijf werken.

"Als een beleggingsadviseur bij de SEC is geregistreerd, is het mogelijk dat de staten geen registratie, vergunning of kwalificatie van de beleggingsadviseur of zijn onder toezicht staande personen vereisen, behalve dat staten een vergunning kunnen verlenen, zich kunnen registreren of anderszins in aanmerking komen voor vertegenwoordigers van beleggingsadviseurs met een vestiging gevestigd in die staat. "

Dit MoU verwijst naar de National Securities Markets Improvement Act van 1966 (NSMIA) en bevat de vereisten voor het testen van personen die IAR's moeten zijn.

IAR's zijn altijd geregistreerd bij de staat als ze een vestiging hebben in de staat. De bedrijven waarvoor ze werken, de IA's, kunnen al dan niet worden geregistreerd, afhankelijk van hun status zoals gedefinieerd door NSMIA. Een van de belangrijkste instrumenten om het onderscheid te maken, is het dollarbedrag aan activa dat het bedrijf onder beheer heeft.

Let op: de beleggingsadviseur is het bedrijf. De IAR is de persoon die het bedrijf vertegenwoordigt en moet slagen voor een examen.

De examens
In de meeste landen moet een nieuwe geregistreerde vertegenwoordiger minimaal de Series 63 passeren om te voldoen aan de vereisten voor registratie van staatswetten. De Series 63 (formeel bekend als het Uniform Securities Agent State Law Examination) bestaat uit 65 vragen. Van dit aantal tellen er 60 mee voor de score van de kandidaat. De resterende vijf vragen zijn experimentele vragen die NASAA gebruikt om hun potentieel toekomstig gebruik te evalueren, en daarom tellen ze niet mee voor de score van de kandidaat. Het examen heeft een tijdslimiet van 75 minuten. Het examen richt zich op de registratie van personen en effecten onder de VS en ethiek in de effectenindustrie.

Het eerste onderzoek dat NASAA heeft uitgevoerd om de competentie te testen van personen die op vergoeding gebaseerde beleggingsadviesdiensten willen aanbieden, was de Series 65. Destijds richtte het zich voornamelijk op de Uniform Securities Act, NASAA-wijzigingen en ethische praktijken in de Verenigde Staten. effectenhandel.

Series 65 Makeover
Het Series 65-examen onderging een dramatische verandering die in 2000 van kracht werd. Het was lang een examen met 75 vragen geweest dat zich voornamelijk richtte op staatswetten (de Uniform Securities Act) en ethiek, maar werd een "competentietoets" met 130 vragen en een tijdslimiet van 180 minuten.Net als de Series 63 heeft het Series 65-examen experimentele vragen die in elke test zullen worden opgenomen - er zijn er 10. Om voor het examen te slagen, moet de kandidaat 94 van de 130 vragen correct beantwoorden (72%). Naast vragen over de VS en ethiek, bevat het Series 65-examen vragen over onderwerpen als economie, beleggingsvehikels, beleggingsstrategieën, analyse en ethiek.

Momenteel zijn de meerderheid van degenen die de Series 65 nemen, ofwel effectenprofessionals die niet geslaagd zijn voor het examen van de General Securities Representative Series 7, of die in verwante gebieden binnen de financiële dienstverlening, zoals accountants, die in het verstrekken van beleggingsadvies voor vergoedingen. Dit omvat natuurlijk degenen die voor beleggingsadvieskantoren werken en IAR's willen worden.

Serie 66
Het Series 66-examen is relatief nieuw. Het is gecreëerd door NASAA als antwoord op verzoeken van broker-dealers en andere financiële dienstverleners. Het is in wezen een combinatie van Serie 63 en Serie 65, maar aangezien een voorwaarde voor het afleggen van het examen een geslaagde voltooiing van het Serie 7-examen is, omvat dit niet de product-, analyse- en strategievragen die een groot deel van de Serie 65 vormen. De Series 66-test bestaat uit 100 vragen die meetellen voor de score van de kandidaat en 10 experimentele vragen. De tijdslimiet voor het examen is 150 minuten. Om te slagen voor het examen, moet een kandidaat 73 (73%) van de vragen correct beantwoorden.

Om overlap met de Series 7 te voorkomen, heeft de NASAA een commissie van experts uit de effectensector samengesteld om vragen in de Series 66 te verwijderen die duplicaten zouden zijn van die in Serie 7. Als gevolg hiervan wordt het Series 66-examen door de meeste een "gemakkelijkere" test zijn. Het zal, net als de Series 65, het individu kwalificeren om op te treden als een IAR en het voldoet aan de vereisten van de VS voor registratie van de staat. Merk op dat kandidaten de 66 of 7 in elke volgorde kunnen nemen, maar beide moeten worden ingevuld om te registreren.

De ondergrens
Het behalen van het Series 63-examen voor registratie binnen een staat is een vereiste voor alle geregistreerde vertegenwoordigers. Degenen die IAR's willen zijn, moeten de Series 66 en de Series 7 passeren. De Series 66 is gelijk aan het nemen van zowel de Series 63 als Series 65. Als een persoon nog geen Series 7 heeft en een IAR wil zijn, dan is de Serie 65 is het competentie-examen van de NASAA.