a:

Er zijn veel verschillende definities van een markteconomie, waarvan sommige overheidsingrijpen mogelijk maken. In een laissez-faire vrije markteconomie speelt de overheid geen rol in de economische besluitvorming. Velen zouden de Verenigde Staten als een markteconomie beschouwen, ondanks het feit dat de overheid de controle en regelgeving van de overheid op een hoog niveau houdt.

In zekere zin kan een overheid ingrijpen in een markteconomie tot het punt dat het niet langer als een markteconomie wordt beschouwd. Elementen van het kapitalisme bestaan ​​nog steeds zolang particulieren eigendom mogen bezitten en van het gebruik ervan kunnen profiteren.

Soorten economische systemen

Economische systemen zijn onderverdeeld in drie brede categorieën: vrije markt, gemengd en bevel. De bepalende factor komt neer op degene die het eigendom en de productiefactoren bezit en controleert. In een vrije markteconomie hebben particulieren of groepen de touwtjes in handen. De overheid heeft de touwtjes in handen in een commando-economie. Gemengde economieën hebben elementen van beide. De meeste economieën in de wereld van vandaag zijn gemengd, hoewel sommige het bevel voeren.

Een voorbeeld van een commando-economie zou communistisch Noord-Korea zijn. De Noord-Koreaanse overheid bezit en controleert alle eigendommen, productiebeslissingen en toewijzing van middelen. De oude Sovjet-Unie was ook een commando-economie. Deze kunnen niet als markteconomieën worden beschouwd.

De zuiverste vrije markteconomie zou waarschijnlijk een monopolistische overheid en dwangbelasting missen. Historisch bewijs worstelt met het bedenken van concrete voorbeelden van een systeem zonder vrije markt van de overheid. De dichtstbijzijnde goed gedocumenteerde voorbeelden in de moderne geschiedenis zijn Hong Kong in de jaren 1950 en de US in de 19e eeuw (met uitzondering van de periode van de burgeroorlog).

Het is duidelijk dat zelfs de meest vrije markteconomieën naar historische maatstaven enig overheidsinvloed hebben. Sommige libertaire en vrije marktvoorstanders, bekend als minarchisten, suggereren dat een echte markteconomie slechts drie regeringsfuncties zou hebben: rechtbanken, politie en militairen.