Mint. com is eind 2007 gelanceerd als het eerste online consumentenplatform dat financiële gegevens van veel verschillende diensten samenvoegde. In slechts twee jaar trok de dienst 1,5 miljoen gebruikers en werd verkocht aan Intuit, de populaire maker van QuickBooks boekhoudsoftware, voor $ 170 miljoen. Sindsdien hebben een handjevol upstarts die vergelijkbare diensten aanbieden, zoals Personal Capital en SigFig, miljoenen aan risicokapitaal opgehaald, gericht op het einde van de investering van het spectrum voor gegevensaggregatie en gezonde concurrentie voor menselijke financiële adviseurs.

Tegelijkertijd hebben banken, makelaars en andere financiële instellingen aarzelen om toegang tot deze applicaties te verlenen. De angst is dat klanten en concurrenten gemakkelijk rentekosten en andere gevoelige details kunnen zien die hun concurrentievoordeel kunnen aantasten. Bovendien voeren zij aan dat er hoge kosten en complexiteiten zijn verbonden aan het betalen voor servers om het toegenomen verkeer naar het bouwen van alternatieve oplossingen om de gegevens aan te bieden, aan te kunnen.

Laten we eens kijken naar enkele van deze conflicten en waar de industrie de komende jaren waarschijnlijk de kop zal opsteken als het gaat om data-aggregatie. (Zie voor gerelateerde literatuur: 6 Best Personal Finance Apps. )

Mechanische problemen

Veel financiële instellingen bieden geen directe link naar gegevensaggregaties, wat niet verrassend is gezien hun verouderde technologie. Voor de gegevensaggregator upstarts betekent dit dat ze gedwongen worden om zich op een account van een klant aan te melden en de informatie "schrapen". Het proces omvat meestal een computerprogramma dat de website van een bank bezoekt, inlogt met behulp van de inloggegevens van een klant en vervolgens de code leest om informatie zoals rekeningsaldi automatisch af te sluiten.

Doordat Mint miljoenen miljoenen actieve gebruikers meerdere keren per dag hun accounts heeft opgeschoond, overweldigt het scrapingproces snel de servers van populaire banken. De vraag tijdens piekperiodes is zo slecht dat sommige banken worstelen met vertragingen voor hun vaste klanten die proberen in te loggen en normaal zaken doen. In wezen is het een denial-of-serviceaanval van soorten, die websites overspoelen met voldoende verkeer om ze te vertragen of te verlagen.

Naast de vertragingen hebben banken moeite gehad met het identificeren van het verschil tussen gegevensaggregators die meerdere keren inloggen op een account en hackers die hetzelfde probeerden te doen. Consumenten kunnen in deze gevallen te maken krijgen met accountvergrendeling als er te veel mislukte pogingen zijn geweest om in te loggen, wat de relaties met klanten schaadt. (Zie voor gerelateerde technische informatie: 5 Beste iPhone-financieringsapps voor 2016. )

Consumenten gevangen in het midden

Sommige grote banken hebben gereageerd door data-aggregators te verbieden toegang tot hun website te krijgen.In de praktijk wordt dit gedaan door een server te vertellen het IP-adres van het computerprogramma van een gegevensaggregator te blokkeren, waardoor het inloggen en ophalen van de informatie wordt uitgeschakeld. Consumenten die data-aggregators zoals Mint gebruiken, zien dan ofwel foutmeldingen - als de beslissing plotseling is genomen - ofwel wordt de bank volledig verwijderd van de lijst met compatibele instellingen.

Er zijn veel problemen met deze reflexmatige reactie. Ten eerste kunnen klanten die gebruikmaken van data-aggregators geïrriteerd zijn door het feit dat ze niet kunnen communiceren met hun bank, waardoor ze van bankaanbieder zouden kunnen veranderen. Banken mogen de wens om technologie te gebruiken en de bereidheid om te schakelen niet onderschatten, vooral onder jongere generaties. Ten tweede gebruiken veel banken data-aggregators om hun mobiele platforms van stroom te voorzien, wat tot spanningen zou kunnen leiden.

Consumenten zitten midden in deze strijd vast. Zonder de medewerking van banken kunnen zij onnauwkeurige gegevens zien gerapporteerd over hun verzamelaar naar keuze of hebben zij mogelijk helemaal geen toegang tot hun financiële gegevens. Data-aggregators zelf kunnen er ook voor zorgen dat hun online bankervaring langzamer gaat werken of accountsvergrendelingen kunnen veroorzaken. (Voor gerelateerde technische gegevens, zie: Apps voor beste geldbeheer. )

Op API's gebaseerde oplossingen

De beste oplossing voor banken zou zijn om een ​​API (Application Programming Interface) te implementeren die is ontworpen om gegevens te verwerken verzoeken. Door aanvragen voor gegevensaggregatie naar een API in plaats van naar een website te leiden, ondervinden traditionele klanten geen vertraging als gevolg van de vraag van gegevensaggregators en hoeven ze hun inloggegevens mogelijk niet eens te tonen. De gegevens zouden ook veel betrouwbaarder zijn, omdat het niet op een archaïsche manier zou moeten worden geschraapt.

Het goede nieuws is dat deze oplossing stoom heeft gewonnen. In 2014 stelde een branchevereniging bekend als de FS-ISAC voor om een ​​standaard API te maken om informatie van bankrekeningen te delen. Het model zou talloze andere bedrijven volgen die deze technologieën veilig hebben geïmplementeerd, waaronder Facebook, Twitter, Google en Apple, die miljarden klanten bedienen en in sommige gevallen even gevoelige gegevens verwerken.

Het slechte nieuws is dat het bankwezen nog steeds terughoudend lijkt om de tijd en het geld te besteden aan het implementeren van dit soort oplossingen. Naar alle waarschijnlijkheid wachten banken aan de zijlijn tot er een grotere beweging is richting deze diensten in de industrie om eventuele concurrentieproblemen te verminderen en de tijd en kapitaalinvesteringen te forceren om bij te blijven.

The Bottom Line

Data-aggregators zijn de afgelopen jaren enorm populair geworden, met de opkomst van services als Mint en Personal Capital. Hoewel de vraag van consumenten naar deze diensten duidelijk is, zijn banken en andere financiële instellingen terughoudend geweest in het bieden van gemakkelijke toegang tot de gegevens om redenen van concurrentie en kosten. Consumenten zijn gevangen in het midden van het gevecht met technologieën die aan beide kanten onderbelicht zijn. Dingen zullen waarschijnlijk zo blijven totdat een compromis is bereikt. (Zie voor verwante literatuur: Hoe mensen en robots financieel advies zullen verbeteren. )