Japan's corporate governance-systeem, bekend als een keiretsu dateert uit de jaren 1600, maar werd voortgestuwd door de nieuw gevormde Meiji-restauratie van de Japanse overheid in 1866 toen de wereld de industriële revolutie betrad. Deze vroege bedrijfsformaties werden "zaibatsu" genoemd, naar het Engels vertaald als monopolie. Zaibatsu's zijn begonnen als kleine familiebedrijven die zich in verschillende prefecturen in heel Japan hebben gevormd om zich te specialiseren in de afzonderlijke zakelijke behoeften van de natie. Naarmate de Japanse economie groeide, groeide zaibatsu uit tot later tot houdstermaatschappijen.

De instorting van de Zaibatsus

Toen de VS de Japanse grondwet na de Tweede Wereldoorlog herschreven, schakelden de Verenigde Staten en de geallieerden zaibatsu-holdings uit vanwege hun ondemocratische aard als monopolies en Japanse regeringsleiders beleid dat hun bestaan ​​bestendigde. Studies suggereren dat zaibatsu-holdings politici kochten in ruil voor contracten, de armen uitbuitten in prijsmechanismen en uitgebuite disfunctionele kapitaalmarkten, allemaal om hun bestaan ​​te bestendigen. Echter, met Japan verwoest na de Tweede Wereldoorlog, Japanse bedrijven gereorganiseerd als keiretsus, wat zich vertaalt naar "lineage" in het Engels, en gestructureerd als een horizontaal of verticaal integratiemodel.

In een zaibatsu konden de grootste industriële groepen banken en handelsbedrijven de krachtigste aspecten van elk van de kartels maken en aan de top van een organigram zitten. Banken en handelsmaatschappijen controleerden alle financiële transacties en de distributie van goederen. De oorspronkelijke grondleggers hadden de volledige controle over alle karteloperaties.

Het huidige keiretsu-horizontale model ziet banken en handelsbedrijven nog steeds bovenaan in de grafiek met een aanzienlijke controle over het deel van elk van de keiretsu-bedrijven. Aandeelhouders vervingen de families die het kartel beheersen, zoals de Japanse wet het toestond dat holdings vennootschappen werden die aandelen aanhoudden. Maar verticale integratie is nog steeds een onderdeel van de grotere horizontale structuur van de hedendaagse keiretsu. Elk van de zes autobedrijven van Japan behoort bijvoorbeeld tot een van de grote zes keiretsus, zoals elk van de grootste elektronicabedrijven in Japan.

Modern Horizontal Keiretsus

Kenmerkend voor een Japanse horizontale keiretsu is Mitsubishi, waar de Bank of Tokyo-Mitsubishi bovenaan de keiretsu staat. Ook behoren Mitsubishi Motors en Mitsubishi Trust en Banking tot de kerngroep, gevolgd door Meiji Mutual Life Insurance Company die verzekeringen biedt aan alle leden van de keiretsu. Mitsubishi Shoji is het handelsbedrijf voor de Mitsubishi keiretsu.
Hun doel is een strikte distributie van goederen over de hele wereld. Ze kunnen nieuwe markten zoeken voor keiretsu-bedrijven, helpen keiretsu-bedrijven in andere landen te integreren en tekenen contracten met andere bedrijven over de hele wereld om grondstoffen te leveren die voor de Japanse industrie worden gebruikt.Zoals je ongetwijfeld hebt opgemerkt, hebben veel bedrijven binnen deze keiretsu "Mitsubishi" als onderdeel van hun naam.

Modern Vertical Keiretsus

Verticale keiretsus zijn de groep bedrijven binnen de horizontale keiretsu zoals Toyota. Het succes van Toyota is afhankelijk van leveranciers en fabrikanten voor onderdelen, werknemers voor productie, onroerend goed voor dealers, leveranciers van staal, kunststof en elektronica voor zowel auto's als groothandelaren. Alle ondersteunende bedrijven opereren binnen de verticale keiretsu van Toyota, maar zijn lid van de grotere horizontale keiretsu, hoewel veel lager op het organigram. Zonder Toyota als het ankerbedrijf hebben deze bedrijven misschien geen bestaansdoel. Toyota bestaat als een belangrijke keiretsu-lid vanwege zijn geschiedenis en relatie met grote horizontale leden die dateert uit zijn vroege jaren van de Meiji-regering als de eerste exporteur van zijde. De Japanse focus op maatschappelijke relaties, evenals kruisparticipaties, zorgden ervoor dat keiretsus zichzelf kon blijven bestendigen sinds de Tweede Wereldoorlog.
Banken bezaten regelmatig een klein percentage van de voorraad van hun keiretsu-leden en leden bezaten een deel van de aandelen van de bank. Dit vormde een in elkaar grijpende relatie, vooral als het lidbedrijf leende van de horizontale ledenbank. In elkaar grijpende relaties lieten de bank toe om leningen te controleren, relaties te versterken, klanten te volgen en te helpen met problemen zoals leveranciersnetwerken. Deze regeling beperkte de concurrentie binnen de keiretsu en verhinderde bedrijfsovernames door buitenstaanders van de keiretsu. Deze vroege regelingen zouden later leiden tot de levering van werknemers door keiretsu-bedrijven en een raad van bestuur die rechtstreeks uit de keiretsu zou komen. Alle betrokken bedrijven moeten de duurzaamheid van hun bedrijf binnen de keiretsu garanderen. Maar terwijl sommigen het succes van keiretsu kunnen zien, zien anderen problemen.

The Downsides Of Keiretsus

De beperkte concurrentie binnen de keiretsu kan leiden tot een inefficiënt bedrijf omdat een keiretsu-bedrijf weet dat ze gemakkelijk toegang hebben tot kapitaal. Dit zou een onderneming mogelijk in staat kunnen stellen om te veel schulden aan te gaan en het te leiden in het nemen van overdreven risicovolle strategieën. Anderen zouden stellen dat verlaging van de kosten de efficiëntie binnen de toeleveringsketen zou verhogen. Sommigen wijzen op de uitvinding door de automobiel keiretsu van het just-in-time voorraadsysteem als een goed voorbeeld. Het delen van informatie binnen de keiretsu is een ander argument voor verhoogde efficiëntie. Informatie wordt gedeeld tussen klanten, leveranciers en werknemers. Dit leidt tot snellere investeringsbeslissingen en leveranciers, werknemers en klanten kennen de doelen en doelen van die investeringen. Anderen suggereren dat keiretsus zich niet snel genoeg aan de marktwijzigingen kan aanpassen om deze investeringen winst te laten maken. (Meer informatie over efficiëntie in
Efficiëntie van bedrijven meten .) Sommigen beweren dat de Japanse Japanse economie eind jaren negentig Japanse bedrijven dwong om te concurreren om prijs en kwaliteit door marktgebaseerde systemen te gebruiken in plaats van keiretsu relationele arrangementen.Dit gebeurde vanwege de rapporten van grote horizontale banken over winstderving. Japanse bedrijven werden gedwongen om buiten de keiretsu financiering te zoeken door te lenen van de obligatie- en handelspapiermarkten.

The Bottom Line

Voor de eerste keer in de recente Japanse geschiedenis vonden Japanse keiretsus hun eerste scheur, resulterend in een gedwongen versoepeling van traditionele standaarden. Globalisering en technologie zijn andere aspecten die Japanse bedrijven zouden dwingen zich open te stellen voor concurrentie door nieuwe klanten te identificeren, de efficiëntie van orders te vergroten en nieuwe markten te onderzoeken. De belangrijkste vraag die overblijft is of dit permanent is of zal de keiretsu hervormen naar een nieuwe entiteit zoals ze deden toen zaibatsus zich tot keiretsus vormde.
Kijk voor meer informatie

Dragons, Samurai Warriors en Sushi On Wall Street voor een blik op de manier waarop Oost-Azië de terminologie heeft beïnvloed.