De zakenwereld is altijd een harde, overlevings-van-de-fitste omgeving geweest. Zoals elk rijk waarin sprake is van concurrentie en de dreiging van verliezen, is de investerende wereld vol conflicten. Het is dus niet verwonderlijk dat zoveel militaire termen in de woordenschat van alledaagse investeerders of tv-analisten kruipen. Kijk eens naar de oorlogsgerelateerde voorwaarden die de bedrijfsrangen zijn binnengedrongen.

Scorched Earth
In 1812 decodeerde tsaar Alexander Romanov het Franse leger dat Napoleon tegen Rusland leidde - hoewel de Fransen superieure aantallen, tactieken, kwaliteit van soldaten, munitie en alles wat je op je gegarandeerde overwinning checklist. Dus hoe verloor een van de grootste militaire geesten aller tijden op zo'n afschuwelijke manier? Het eenvoudige antwoord is het beleid van de tsaar op het gebied van verschroeide aarde: terwijl het Russische leger zich terugtrok, verbrandden ze elk onderkomen, elk dier en elke plant die in brand zou vliegen, waardoor het Franse leger effectief zou worden verlaten zonder enige "gevonden" voorraden om hen te ondersteunen tijdens een Russische winter. De vorige campagnes van Napoleon leunden zwaar op de oorlogsbuit om de troepen aan te vullen, dus hij was volkomen onvoorbereid voor een tegenstander die liever zijn eigen koninkrijk vernietigde dan dat iemand anders het in beslag nam.

Een verschroeide aarde blijft een angstaanjagende strategie voor agressors om onder ogen te zien. Bij zakelijke fusies en overnames is niet elke overname welkom. Om een ​​vijandig bedrijf af te schrikken, zal het doelbedrijf al zijn wenselijke activa liquideren en verplichtingen aangaan. Deze aanpak kan echter een zelfmoordpil blijken te zijn, omdat het bedrijf, zelfs als het succesvol is, zichzelf moet proberen te herstellen of zichzelf in de fik van een zelf toegebracht vuur moet laten vallen.

Aanbiedingofferte Blitzkrieg
In de eerste twee jaar van de Tweede Wereldoorlog verpletterde Nazi-Duitsland zijn tegenstanders in heel Europa door middel van de Blitzkrieg- of "bliksemoorlog" -strategie, een reeks strakke gerichte militaire manoeuvres van overweldigende kracht. Opvallend met tanks, artillerie en vliegtuigen in één gebied versloeg de nazi's de zogenaamd ondoordringbare Maginotlinie van Frankrijk, die nog steeds gewend was aan de traditionele frontale oorlogsvoering.

De Blitzkrieg-strategie die wordt gebruikt bij bedrijfsovernames is een klein verschil met de Duitse oorlogsvoering in de jaren 1940. Een aanbesteding van Blitzkrieg is een overweldigend aantrekkelijk aanbod dat een overnamebedrijf doet bij een doelonderneming. Het aanbod is zo aantrekkelijk ontworpen dat er weinig of geen bezwaren zijn, waardoor een extreem snelle afronding van de overname mogelijk is. De toespeling van deze tedere aanbieding op de Tweede Wereldoorlog is alleen gebaseerd op de snelheid van de verovering; er was niets verleidelijks of aantrekkelijks aan Blitzkrieg van de nazi's.

Dawn Raid
Toen georganiseerde oorlogsvoering en het leger werden beschouwd als "herenzaken", zou een oorlogsverklaring, een locatie en een tijd aan de tegenstander worden uitgevaardigd.Raids en guerrilla-oorlogsvoering waren de arena's van wilden en rebellen, niet de tactieken van een zichzelf respecterend leger. De Amerikaanse burgeroorlog, de twee wereldoorlogen, de oorlog in Vietnam en de verbetering van het wapentuig vernietigden de oude code van oorlogsvoering en maakten het gebruikelijk om op elk moment aan te vallen - inclusief het ochtendgloren, wanneer de slaap nog steeds dik in de ogen van de vijand is. Omdat de mate van paraatheid bij daguitstap lager is, maximaliseert de dageraadsituatie vijandige slachtoffers en wordt het dus een standaard militaire praktijk. Deze logica is overgedragen aan het bedrijfsleven.

Een dageraadsinval in de investerende wereld doet zich voor wanneer een bedrijf (of belegger) een groot deel van de aandelen in een doelfirma koopt bij de opening van de markt. Een effectenmakelaar voor de vijandige onderneming helpt het bedrijf een substantieel belang (en misschien een controlerend belang) op te bouwen in het nietsvermoedende doelwit. Het vijandige bedrijf verlaagt zijn overnamekosten aanzienlijk door al een groot deel van zijn prooi vast te houden. Omdat het proces wordt geïnitieerd via een makelarij en bij het openen van de markt, weet het doelbedrijf niet wat er gebeurt totdat het te laat is. Hoewel slechts 15% van de voorraad van een bedrijf kan worden vastgelegd tijdens een ochtendaanval, is dit percentage vaak genoeg voor een meerderheidsbelang. (Wanneer een individuele belegger besluit om dit te doen, wordt hij of zij een raider genoemd.)

Een ochtendaanval is in de meeste gevallen geniepiger en effectiever dan een formeel bod, maar dit kan leiden tot wrevel van het doelbedrijf . In tegenstelling tot de vroege inval in de oorlog, maakt de dageraad van de zakenwereld de mensen die je net voor hun ochtendkoffie hebt aangevallen, niet alleen je verslagen vijanden, maar nu een deel van je eigen leger, wat betekent dat afwijkende meningen snel in de rangen kunnen brouwen.

Capitulatie
Capitulatie is een term die zijn wortels vindt in het middeleeuwse Latijnse woord "capitulare" wat betekent "om termen in hoofdstukken op te stellen". Sinds de jaren 1600 is capituleren echter synoniem met overgave of nederlaag, meestal een militaire nederlaag. Op de aandelenmarkt verwijst capitulatie naar het inleveren van eerdere koerswinsten door aandelen te verkopen in een poging om uit de markt te komen en minder risicovolle beleggingen te doen. Echte capitulatie gaat gepaard met een extreem hoog volume en scherpe dalingen, die wijzen op paniekverkopen. Na het verkopen van capitulatie geloven veel mensen dat de markt in wezen een koopjeswinkel wordt omdat iedereen die uit een aandeel wilde, om wat voor reden dan ook (inclusief gedwongen verkopen vanwege margestortingen), heeft verkocht. Het volgt logisch (maar alleen in theorie) dat de aandelenkoers de dieptepunten omkeert of stuitert. Simpel gezegd, sommige beleggers geloven dat echte capitulatie het teken van een bodem is.

Oorlogsborst en oorlogsobligaties
Het verzamelen van een oorlogskist bestaat al zolang als oorlog. Keizers en koningen zouden tienden en belastingen beginnen te verzamelen lang voordat ze de oorlog verklaarden, waarschijnlijk door de fondsen in een kist te plaatsen (misschien gelabeld met een opmerking "om Nederlanders aan te vallen" of zoiets). De reden voor dit hamsteren was dat ervaren krijgers geld kostten: huurlingen vormden het grootste deel van de leiding en boeren, die dienstplichtig waren, leverden het kanonnenvlees.

Deze traditie van sparen om oorlog te voeren, zowel agressief als defensief, is doorgegaan in de moderne wereld van zakelijke oorlogsvoering. Simpel gezegd, een oorlogskist verwijst naar de fondsen die een bedrijf gebruikt om zich te verdedigen tegen overnames.

In plaats van zich terug te trekken uit reeds uitgerekte begrotingen, gebruiken de regeringen van sommige landen (inclusief de US) oorlogsobligaties om een ​​oorlogskist te stichten. Oorlogsobligaties zijn door de overheid uitgegeven schulden en de opbrengsten van de obligaties worden gebruikt om militaire operaties te financieren. Oorlogsobligaties financieren in essentie een oorlogskist die vrijwillig door het publiek wordt gevuld. Het beroep op deze obligaties is puur patriottisch omdat ze over het algemeen een lager rendement bieden dan de marktrente. Kortom, het kopen van een oorlogsband zou de burgers het gevoel moeten geven dat ze hun steentje bijdragen om de troepen te ondersteunen - in de Tweede Wereldoorlog werden deze banden gehyped door sentimentele overtuiging en afbeeldingen van het kwaad van de vijand.

War Babies
War baby's zijn vrij algemeen over de hele wereld. Kinderen worden als oorlogsbaby's geclassificeerd als ze aan een of beide van de volgende voorwaarden voldoen:

1. Ze zijn geboren of getogen tijdens een invasie in hun land.

2. Ze werden verwekt door buitenlandse soldaten. Dit was heel gewoon in Vietnam. Sterker nog, er zijn nog steeds oorlogsbaby's die proberen het Amerikaanse burgerschap te winnen.

Daarentegen zijn de oorlogsbaby's van de investerende wereld de bedrijven die genieten van een stijging van de aandelenkoersen tijdens of vóór een oorlog (traditioneel een tijd van verval voor de markt). Deze bedrijven zijn meestal defensie-aannemers die munitie, vliegtuigen, artillerie, tanks, enz. Bouwen. Hoewel deze bedrijven geen bastaardkinderen zijn van buitenlandse soldaten, vermijden ze meestal oorlogstienden in tijden van vrede.

The Bottom Line
Dat is dat voor de militaire parade op Wall Street. Militaire termen zijn in veel vocabulaires gekropen en het fel concurrerende domein van financiën is geen uitzondering.