Ondanks de marktcrash van 1987, de nasleep van de dotcom-zeepbel in 2000-2002 en de Subprime Mortgage Meltdown van 2008, hebben beleggers genoten van een uitzonderlijke bullmarkt die sinds 1985 actief is. Maar een rapport van McKinsey & Co., Afnemende opbrengsten: waarom beleggers hun verwachtingen moeten verlagen , geeft aan dat de volgende generatie beleggers niet kan verwachten dezelfde zwendel te genieten op de markten die eerder bestonden. Financiële adviseurs moeten daarom bereid zijn om de verwachtingen van hun klanten ten aanzien van beleggingsrendementen dienovereenkomstig te verlagen.

Een samenloop van factoren

Het McKinsey-rapport begint met de aanpak van de economische factoren die hebben bijgedragen aan de aanhoudende bullmarkt die is teruggekaatst van elke dip van de afgelopen 30 jaar. Sommige van deze factoren omvatten een dramatische daling in zowel de inflatie als de rentetarieven van de hoogtepunten in de jaren 1970, een sterke groei van het bbp door vele landen wereldwijd, een groot en gezond personeelsbestand, massale groei in China en productiviteitsverbeteringen die geleid tot hogere bedrijfswinsten. Bedrijfswinsten werden aangewakkerd door afnemende belastingtarieven, inkomsten uit nieuwe markten, verbeteringen in automatisering en wereldwijde leveringsketens die de kosten onder controle hielden. De convergentie van al deze factoren leidde tot een gemiddeld rendement op de markten dat aanzienlijk hoger was dan het gemiddelde rendement van de voorgaande 70 jaar, van 1914 tot 1985. (Zie voor meer: ​​ McKinsey: Gouden eeuw voor beleggers die binnenkort stoppen < .)

Trendomkeer

De studie reflecteert vervolgens op het feit dat veel van deze trends zijn uitgewerkt en de andere kant op gaan. De rentetarieven beginnen te stijgen en de inflatie zal waarschijnlijk volgen. De prognose voor de groei van het BBP in de VS is ook vrij zwak, omdat onze beroepsbevolking ouder wordt en niet langer uitbreidt, en de winsten uit nieuwe productiemethoden zijn afgevlakt. Een andere belangrijke factor die de marktgroei zou kunnen vertragen, is het feit dat de grote conglomeraten die de afgelopen decennia het meest zijn gegroeid, nu geconfronteerd worden met stijve nieuwe concurrentie in opkomende markten in de vorm van bedrijven die bereid zijn om op slankere marges te werken en een lager niveau van winst.

Bijvoorbeeld, de 2016 Fortune Global 500 omvatte meer dan 100 Chinese bedrijven, wat duidt op een van de macht van bedrijven in buitenlandse markten. Kleine en middelgrote bedrijven kunnen zichzelf nu ook vermarkten en een serviceniveau bieden dat vergelijkbaar is met grote bedrijven als gevolg van de vooruitgang in digitale platforms en andere nieuwe technologieën. De studie laat ook zien dat veranderingen in koers-winstverhouding en een stijging van de bedrijfswinsten met 60% het rendement van de afgelopen 30 jaar hebben helpen opheffen tot meer dan 3% boven het gemiddelde 50-jaarsrendement.Dit laat zien hoe afhankelijk de markten zijn van bedrijfswinsten en winst. (Zie voor gerelateerde literatuur:

Wat uw klanten moeten weten over ETF's .) Wanneer deze factoren allemaal gecombineerd worden, geeft het onderzoek aan dat beleggingsrendementen voor aandelen achterblijven bij de rendementen die de voorbije drie decennia zijn gepost ergens tussen 1 en 5% en de prestaties van de obligatie kunnen achterblijven bij eerdere rendementen met maar liefst 3-5%.

McKinsey is niet de enige in de veronderstelling dat er een periode van gedempte terugkeer zal zijn. Elroy Dimson, een professor aan de Cambridge en London Business Schools, co-auteur van een investering return studie die 23 landen bestrijkt en gebruikt meer dan 100 jaar gegevens strijden dat de toekomst op lange termijn echte rendement op een evenwichtige portefeuille van obligaties en aandelen zal worden 2-2. 5%. Fondsmanager AQR kwam met een vergelijkbaar cijfer - 2. 4% - door een jaarlijkse dividend- en winstgroei van 1,5% voor een 60/40 aandelen- / obligatieportefeuille te veronderstellen. Uitgaande van een inflatiepercentage van 2%, zoals AQR dat doet, komt het reëel rendement van 2. 4% overeen met een nominale van 4-4. 5%.

Ter vergelijking: de National Association of State Retirement Administrators (NASRA) zegt dat het gemiddelde Amerikaanse of gemeentelijke pensioenfonds in de toekomst een nominaal jaarlijks rendement (ongeacht de inflatie) van 7,6% overneemt. En waarom zouden ze niet? In de afgelopen vijf jaar heeft het mediane pensioenfonds 9,5% (op jaarbasis) verdiend. En in de laatste kwarteeuw zijn diezelfde fondsen met 8,5% teruggekeerd. (Voor gerelateerd, lezen, zie:

Smart Beta ETF's: nieuwste trends en een vooruitblik .) Langer werken, meer besparen

Deze deprimerende conclusies betekenen uiteindelijk dat een 30-jarige werkende wie vandaag hetzelfde bedrag bespaart voor zijn pensioen als iemand van een generatie geleden, zal nog zeven jaar moeten werken of anders bijna twee keer zoveel besparen. Veel gepensioneerden moeten mogelijk ook van plan zijn om minder uit te geven tijdens hun pensioen en om tegemoet te komen aan voorzieningen waar ze op rekenden. En hoewel veel experts van mening zijn dat de millenniumgeneratie de uitdaging aankan, zullen ze een zwaardere pad naar pensioen hebben dan hun ouders en grootouders.

Natuurlijk zijn individuen niet de enigen die deze beet zullen voelen. Pensioenfondsbeheerders die uitbetalingen op 6% tot 8% baseren op rendement in hun portefeuilles, zullen ook gedwongen worden om enkele vervelende keuzes te maken. Ze kunnen de bijdragenniveaus verhogen (die uiteraard gepaard gaan met een eigen reeks gevolgen), de uitbetalingen verminderen, de pensioengerechtigde leeftijd verhogen of investeren in aanbiedingen met een hoger risico om een ​​aanvaardbaar rendement te behalen. Portefeuillebeheerders kunnen ook gedwongen worden om alternatieve beleggingen, zoals private equity of derivaten, aan te spreken om het rendement te verhogen. Een andere mogelijkheid is dat ze activa-gebaseerde sectoren schuwen en kijken naar ideegestuurde sectoren, zoals farmaceutische bedrijven, mediabedrijven en de technologiesector. Er is een aanzienlijke kloof tussen de leidende bedrijven in deze sectoren en hun concurrentie, waardoor managers die aandelen kiezen voor beleggers een hoger niveau van waarde bieden door zich aan de winnaars te houden.

Sleutelverlies

Opgemerkt moet worden dat de McKinsey-studie in zijn rapport drie kerngebieden van de economie heeft weggelaten om de eenvoud te behouden. Het eerste gebied is onroerend goed, dat historisch gezien de inflatie heeft overtroffen, samen met de aandelenmarkt. Het tweede gebied is opkomende markten, met startende waarderingen die lager zijn dan ontwikkelde markten en die ook een hoger rendement hebben opgeleverd. Het derde gebied zijn kleine bedrijven, die ondanks hun volatiliteit ook sterke historische winsten hebben geboekt. Het rapport geeft toe dat de opname van deze segmenten in zijn rapport de potentie heeft om zijn marktvoorspellingen omhoog te brengen. (Zie voor gerelateerde literatuur:

Alternatieven voor laagrentende obligaties .) De bottom line

Als het McKinsey-rapport waar blijkt te zijn, is sparen voor pensioen misschien moeilijker dan ooit om te werken Amerikanen vandaag. De samenloop van gebeurtenissen die de afgelopen 30 jaar samen de markten hebben gedreven, lijkt te verdwijnen en in plaats daarvan lijkt er sprake te zijn van een economische omgeving die minder bevorderlijk is voor marktgroei. Maar de factoren die in het rapport worden genegeerd, kunnen het rendement boven hun gestelde verwachtingen drukken, en nieuwe technologieën die bedrijven in staat kunnen stellen hun huidige winstniveau te handhaven terwijl ze de kosten minimaliseren, kunnen ook hun projecties stimuleren. (Zie voor gerelateerde literatuur:

Inkomsten vs. Totaal rendement: opnames opnieuw bekeken .)