a:

Commandovolumes namen het grootste deel van de schuld voor de economische ineenstorting van de Sovjet-Unie en Noord-Korea. De les uit de tweede helft van de 20e eeuw was dat kapitalisme en vrije markten onbetwistbaar productiever waren dan socialisme en economische besturen.

Drie brede verklaringen voor dit falen werden gegeven: het socialisme heeft de aard van menselijke prikkels en concurrentie niet veranderd; processen van politieke overheid corrumperen en ruïneren bevelenbeslissingen; en economische berekening bleek in een socialistische staat onmogelijk te zijn.

Toelichting Een: menselijke incentives

Sovjet-revolutionaire denker Vladimir Lenin probeerde eerst een economische structuur te implementeren die in 1917 geen concurrentie en winst had. Tegen 1921 moest Lenin het nieuwe economische plan aannemen. neem een ​​vorm van motivatie op voor positieve productie.

Politieke economen in de westerse economieën beweerden vaak dat dergelijke motivaties nog altijd verkeerd waren gestuurd. In plaats van klanten tevreden te stellen, was de zorg van de socialistische producent om zijn hogere politieke functionaris tevreden te stellen. Dit ontmoedigde risico's en innovatie.

Toelichting Twee: Politiek eigenbelang

Als antwoord op bezorgdheid over hoge salarissen en winst voor managers, ging econoom Milton Friedman in op regulerend denken door te vragen: "Is het echt waar dat politiek eigenbelang nobler dan economisch zelfbelang? "Dit argument stelt dat geconcentreerde macht in het politieke rijk de neiging heeft in verkeerde handen terecht te komen. Leninisten en Trotskisten klagen erover dat stalinistische beveleconomieën falen op basis van politieke corruptie, niet inherente tekortkomingen in het economische systeem.

Uitleg Drie: Socialistische berekening Probleem

In 1920 schreef de Oostenrijkse econoom Ludwig von Mises een artikel getiteld "Economic Calculation in the Socialist Commonwealth." Mises voerde aan dat zonder vrije markten geen correct prijsmechanisme kon worden gevormd; zonder een prijsmechanisme waren nauwkeurige economische berekeningen onmogelijk.

Beroemde socialistische econoom Oskar Lange gaf later toe dat het Mises 'krachtige uitdaging' was die socialisten dwong om een ​​systeem van economische boekhouding te bouwen. Na tientallen jaren van proberen om het prijsmechanisme in vrije markten te repliceren, stortte de Sovjet-Unie echter nog steeds in.

Mises reageerde en voerde aan dat dergelijke pogingen gedoemd waren te mislukken omdat geen enkele monopolistische overheid redelijkerwijs "in perfecte concurrentie met zichzelf kon zijn", en dat is hoe prijzen zich voordoen.