Een belangrijk, als mysterieus, personage in de geschiedenis van de aandelenmarkt werd geïntroduceerd door de bekende geldmanager en financieel journalist John Train in 1978. Een van de lezers van Train stuurde hem een ​​briefje met een beschrijving van een man die alleen bekend was (tot de dag van vandaag) als "Mr. Womack." De heer Womack was geen hoogvliegende fondsbeheerder, invloedrijke dealmaker, handelaar of overheidsfunctionaris. Hij was in feite een boer die varkens en rijst verbouwde op een boerderij buiten Houston. Beleggers die het artikel van Train over Mr. Womack ter harte namen en technieken hebben toegepast die dhr. Womack naar verluidt heeft gebruikt, hebben het de afgelopen 37 jaar waarschijnlijk goed gedaan op de aandelenmarkt. En de technieken van Womack, ontwikkeld vóór de Tweede Wereldoorlog, kunnen nog steeds worden gebruikt.

De lezer van Train, een Melvid Hogan uit Houston, vertelde over zijn pogingen om in aandelen te handelen in de jaren na de Tweede Wereldoorlog. Ongeacht welk "guaranteed to work" -systeem of welke aanpak Hogan gebruikte, hij verloor jaar na jaar het evenwicht. Zelfs in de hogere jaren zoals 1958 leverden de pogingen van Hogan om winst te maken met het kopen en verkopen van aandelen negatieve resultaten op. Dat veranderde allemaal in 1961, toen Hogan de man ontmoette die hij zou helpen een legendarisch figuur op de beurs te maken.

Winnaar beurs behalen

In 1961 kon je de koers van de aandelen op je telefoon niet controleren, en waren er ook geen tv-kanalen met tickers die 24 uur per dag liepen. Als je je aandelenkoersen wilde controleren, moest je je makelaar bellen of wachten op de krant van de volgende dag. De meeste makelaardijkantoren hadden klantenlounges waar klanten konden rondhangen, slechte koffie dronken en naar de tickertape keken. Op een dag, toen Hogan in zijn plaatselijke Merrill Lynch-kantoor was, kreeg een oudere makelaar medelijden met hem toen hij merkte dat de wanhopige Hogan zijn prijzen controleerde en zijn verliezen optelde. Hij bood aan om Hogan te introduceren bij een heer Womack, die nog nooit bijna 40 jaar lang geld had verloren op de aandelenmarkt.

Hogan ontdekte dat deze winnende aandelentrekker niet gekleed was in een luxe pak, maar dat hij eerder een overall droeg. De boer sprak graag met aandelen en noemde een aantal van zijn huidige bezit. Hogan was stomverbaasd toen hij ontdekte dat Womack's portfolio als geheel meer dan 50% bedroeg sinds de aandelen werden gekocht en dat sommige van hen een triple-digit winnaars waren. Toen hij Womack het geheim van zijn succes vroeg, deelde de laatste graag zijn eenvoudige maar winstgevende benadering van beleggen in aandelen.

Negeer de dag tot dag

Meestal negeerde Womack de aandelenmarkt gewoon. Hij bracht zijn dagen door met het kweken van varkens en het verbouwen van rijst en bracht zijn vrije tijd door met jagen op zijn boerderij. Telkens wanneer hij merkte dat het avondjournaal vol was met praten over hoe slecht de economie was, met de verschrikkelijke voorspellingen dat de Dow Jones-bedrijfsgemiddelde plotseling zou vallen, zou hij de volgende dag opstaan, Houston binnenrijden en een mand van 30 kopen of aandelen.Hij zou de aandelengids van Standard en Poor's doorzoeken en aandelen selecteren met solide financials die onder de $ 10 waren gedaald in de zwakke marktomgeving. Hij beperkte zijn aankopen tot aandelen die dividend betaalden. (Lees voor meer: ​​ Hoe en waarom betalen bedrijven dividenden? )

Na het voltooien van zijn aankopen zou hij naar huis rijden en teruggaan naar landbouw en jacht. Hij dacht niet veel na over aandelen, of helemaal niet. Als de vooruitzichten voor aandelen nog nijpender en deprimerend werden, zou Womack zijn aandeel in financieel solide, dividendbetalende aandelen verhogen en weer teruggaan naar de boerderij. En een paar jaar later, telkens wanneer hij zag dat nieuwslezers en voorspellers optimistisch waren over de toekomst en voorspelden dat de aandelenkoersen zouden stijgen naar nieuwe hoogtepunten, met goede tijden voor iedereen, zou Womack in zijn truck stappen, naar de stad rijden en zijn mandje verkopen. . Het kan drie tot vier jaar duren, maar uiteindelijk zou de buste veranderen in een hausse en Womack zou zijn winst oogsten.

Volgens Hogan's brief aan Train raakte Hogan bevriend met Womack en zij jaagden vaak samen op en praatten over aandelen. Hogan nam de benadering van de boer van de aandelenmarkt aan en zei dat hij vanaf dat moment winst had gemaakt.

De kern van het "Mr. Womack" beleggingsbeleid is eenvoudig. In de landbouw is er een tijd om te planten en een tijd om te oogsten, en hetzelfde geldt voor de aandelenmarkt: er is een tijd om te kopen en een tijd om te verkopen. Dus als je gezonde, dividendbetalende aandelen koopt wanneer de marktomstandigheden zwak zijn en ze verkopen na een paar jaar wanneer de markt zich in een van zijn meer uitbundige fasen bevindt, zou je, zoals Womack en Hogan, in staat moeten zijn om een ​​langetermijnwinst te worden investeerder.

Farming for Stocks

Het is tegenwoordig veel eenvoudiger om voor bestanden te fokken. Het zoeken naar bedrijven die in prijs waren gedaald, maar nog steeds solide financials hadden om een ​​neergang van de markt te overleven, zou uren in beslag nemen bij het gebruik van de S & P-voorraadgidsen. Vandaag kan een belegger deze taak op zijn computer uitvoeren, met behulp van tools zoals de Altman Z-score en Piotroksi F-Scores om de financiële kracht van een bedrijf te meten. Het duurt vaak minder dan drie minuten voordat een degelijk programma voor het screenen van aandelen een lijst met investeringsperspectieven oplevert.

Dat gezegd hebbende, maakt het huidige spervuur ​​van directe informatie het moeilijker om de Womackiaanse benadering van beleggen te hebben. De constante stroom van nieuws, geruchten, tips, ideeën en voorspellingen die uit televisies en zelfs onze telefoons voortvloeien, wekt de wens om actie te ondernemen voor veel beleggers, die een bijna dwangmatige behoefte voelen om te handelen alleen omdat de markt open is. Onderzoekers hebben vastgesteld dat deze behoefte om "in actie te komen" een belangrijke oorzaak is van de slechte prestaties van individuele beleggers. (Zie ook: De slechtste handelsstrategie ter wereld .) Degenen die hun normale leven doorlopen en het lawaai van de aandelenmarkt negeren, zouden het veel beter moeten doen met hun beleggingsportefeuilles.

Mr. Womack vergeleek het investeren met het fokken van varkens. Toen de varkensvleesmarkt goedkoop was, zou hij meer varkens kopen dan normaal, wetende dat de markt uiteindelijk zou veranderen en dat hij de goedkope varkens zou kunnen verkopen tegen hoge prijzen.Hij wist niet precies wanneer dat zou gebeuren, maar hij had een hoge mate van zekerheid dat het uiteindelijk zou gebeuren. Hij ging op dezelfde manier om met aandelen te kopen en, zoals hij tegen Hogan zei, vond hij het nog leuker, omdat varkens geen dividend uitkeren.

De onderste regel

Bij het naderen van de aandelenmarkt kan het een goed idee zijn om de ticker te negeren die op uw smartphone knippert. In plaats daarvan stap terug, haal diep adem en vraag jezelf af: "Wat zou Mr. Womack doen? “