Levensverzekeringsmaatschappijen gebruiken verschillende factoren om de premiekosten van een verzekeringnemer te bereiken. De leeftijd van de klant, geografische locatie, bestaande gezondheidsvoorwaarden, gewenste uitkering en levensstijl zijn algemene criteria die bedrijven toepassen bij de algoritmen die ze gebruiken om de premies te bepalen. Het meest subjectieve van dit criterium is levensstijl. Levensverzekeringsmaatschappijen kijken naar verschillende aspecten van de levensstandaard van een verzekeringnemer en kunnen een aantal van hen beschouwen als bewijs dat de cliënt een hogere risicofactor heeft. Een cliënt die een hoge risicofactor vertegenwoordigt, wat betekent dat de actuarissen van de verzekeringsmaatschappij bepalen dat de kans groter is dat hij eerder dan later zal overlijden, betaalt steevast hogere premies dan een klant met een lager risico.

AD:

Leefstijlfactoren die vaak van invloed zijn op premies voor levensverzekeringen zijn roken, overgewicht, bezetting en zelfs hobby's. Liefhebbers van activiteiten als skydiven, bungeejumpen, duiken en extreme sporten, het soort dingen dat je op de X-Games ziet, kunnen hogere premies voor levensverzekeringen verwachten, terwijl alle andere variabelen gelijk zijn, dan iemand die binnen golft en golft. zijn vrije tijd.

Het verkrijgen van lagere premies voor levensverzekeringen is een eenvoudige en effectieve manier om geld vrij te maken in een maandelijks budget. Omdat iedereen het idee leuk vindt om minder te betalen voor hetzelfde, kunnen de volgende vijf tips leiden tot lagere premies voor levensverzekeringen.

AD:

Stoppen met roken

Het vermijden van tabaksproducten is de eenvoudigste manier om minder te betalen voor levensverzekeringen. Let op het gebruikte woord was het eenvoudigst, niet het gemakkelijkst. De moeilijkheid om te stoppen met roken, eenmaal verslaafd, is uitgebreid gedocumenteerd. De meeste would-be quitters proberen verschillende keren te falen voordat ze met succes voorgoed stoppen met roken.

Naast een betere gezondheid hebben rokers die denken aan stoppen, een stimulans om het nu te doen in plaats van later. Levensverzekeringen zijn duurder voor tabaksgebruikers en vaak met een enorme marge. Een voorbeeldcitaat voor een $ 500, 000, 20-jarige overlijdensrisicoverzekering voor een 30-jarige man heeft een maandelijkse premie van $ 20. 88 per maand voor een niet-roker en $ 77 per maand voor een roker. Voor een 50-jarige is het verschil in dollar nog groter: $ 81. 35 voor een niet-roker en $ 337. 75 voor een roker.

AD:

Een persoon die een levensverzekering afsluit als roker en vervolgens stopt, hoeft geen nieuw beleid aan te vragen om lagere premies te ontvangen. Bijna alle levensverzekeringsmaatschappijen verlagen de premies van een voormalige roker zodra hij gedurende een bepaalde tijd tabaksvrij is geweest.

Afvallen

Afgezien van roken is het handhaven van een ongezond lichaamsgewicht een van de grootste redenen waarom mensen meer betalen dan ze zouden moeten doen voor levensverzekeringen. Obesitas is gekoppeld aan een verscheidenheid aan ziekten die kunnen leiden tot een vroege dood en vormen daarom risicofactoren voor een verzekeringsmaatschappij.Deze ziekten omvatten diabetes, hartziekte, beroerte en cardiovasculaire aandoeningen.

Verzekeringsmaatschappijen gebruiken over het algemeen de body mass index of BMI om te bepalen of het lichaamsgewicht van een aanvrager binnen een gezond bereik valt. De BMI-formule houdt slechts rekening met twee factoren: lengte en gewicht. Het negeert de botstructuur, de lichaamssamenstelling of de verhouding tussen spieren en vet en andere variabelen die het gewicht van een persoon kunnen verhogen zonder bij te dragen aan een slechte gezondheid. De berekening maakt zelfs geen onderscheid tussen mannen en vrouwen. Kortom, het is een gebrekkige maatstaf voor de gezondheid. Niettemin moet een houder van een levensverzekeringspolis rekening houden met zijn BMI als hij het laagste premiebedrag wil betalen.

Voor een reu met een gemiddelde lengte, die vanaf 2015 ongeveer 5 voet 10 inch bedraagt ​​in de Verenigde Staten, is het bereik van het gezonde gewicht, zoals bepaald door de BMI-berekening, 132 pond tot 173 pond. Een snelle mentale foto maken van deze mannelijke volwassene die 132 kilo weegt, en vervolgens het realiseren van de BMI-metriek als gezond beschouwt, geeft een goede indicatie waarom het mis is gegaan. Nogmaals, echter, verzekeringsmaatschappijen gebruiken BMI ondanks de tekortkomingen ervan, wat betekent dat iedereen die op premies wil besparen, hiervan op de hoogte moet zijn.

Wees veilig achter het stuur

Het is algemeen bekend dat bewegende overtredingen en verkeersongevallen leiden tot hogere autoverzekeringen. Veel mensen realiseren zich echter niet dat een slecht rijgedrag ook de levensverzekeringsratio van een persoon kan verhogen.

In tegenstelling tot roken en het dragen van overgewicht, het verzamelen van snelheidsovertredingen en het aantonen van de neiging om fender-benders te worden, zijn risicofactoren voor een verzekeringsmaatschappij. Een verzekeringnemer die onvoorzichtig is achter het stuur, heeft statistisch gezien meer kans op een ernstig auto-ongeluk dan iemand die defensief en zorgvuldig rijdt. Omdat een percentage van auto-ongevallen fataal is, houden levensverzekeringsmaatschappijen hiermee rekening bij het vaststellen van premies.

Het volgen van snelheidslimieten en alle verkeerswetten, het uitkijken naar andere chauffeurs en het bijhouden van een schoon rijdend voertuigrecord, of MVR, kan veel geld besparen op premies voor levensverzekeringen.

In de vroege fase vergrendelen

Vanaf 2015 is de levensverwachting in de Verenigde Staten ongeveer 79 jaar. Hoe dichter iemand bij deze leeftijd is als hij een levensverzekering koopt, hoe hoger zijn premie. Het is eenvoudige wiskunde: wanneer een oudere persoon een polis koopt, verwacht de levensverzekeringsmaatschappij minder jaren te hebben om premies te innen voordat hij een uitkering bij overlijden moet betalen. Overlijdensrisicoverzekeringen, die alleen dekking bieden voor een vast aantal jaren, zijn ook minder duur wanneer ze op jonge leeftijd worden gekocht. Dit komt omdat het statistisch gezien minder waarschijnlijk is dat iemand sterft in de jaren 30 dan in de jaren 50.

Jonge mensen gedragen zich vaak alsof ze voor altijd zullen blijven leven en zijn niet bereid hun eigen sterfelijkheid in overweging te nemen. Om deze redenen verzaken velen van hen om op jonge leeftijd een levensverzekering af te sluiten, terwijl premies nog steeds goedkoop zijn. Dit is een vergissing. Hoe jonger iemand is wanneer hij een levensverzekering koopt, hoe minder hij betaalt in premies voor de duur van het beleid.

Aankoopverzekeringen

Levensverzekeringen zijn er in twee soorten: overlijdens- en overlijdensrisicoverzekeringen. Hun namen beschrijven ze heel nauwkeurig. Een overlijdensrisicoverzekering dekt een persoon voor een vaste periode, gewoonlijk 10 of 20 jaar, hoewel sommige bedrijven een termijnbeleid aanbieden in stappen van één jaar van drie tot dertig jaar. De hele levensverzekering biedt daarentegen dekking vanaf de dag dat iemand de polis afsluit tot de dag waarop hij sterft.

Omdat de meeste overlijdensrisicoverzekeringen nooit een overlijdensuitkering betalen, omdat de verzekeringnemer meestal nog in leven is wanneer de looptijd afloopt, kan de verzekeringsmaatschappij veel minder premies in rekening brengen en winstgevend blijven. Een jongere die een gezond gewicht heeft en niet rookt of skydive is, kan vaak $ 500, 000 of meer krijgen voor dekking op termijn voor een maandelijkse premie van minder dan $ 50.