De wereld is sneller ontstaan ​​dan ons begrip van de wereldmarkten is opgekomen. Gemeten naar koopkrachtpariteit heeft China het op een na grootste bruto binnenlands product (bbp) ter wereld. Meer dan driekwart van de elektriciteit in de wereld wordt buiten de Verenigde Staten verbruikt. 'S Werelds grootste producent en distributeur van aardgas is een Russische onderneming die Gazprom heet. Wereldwijde fusies en overnames in veel industriesectoren worden gekenmerkt door ondernemingen in 'opkomende' markten die wereldleider worden door seriële acquisities van concurrenten in andere opkomende en ontwikkelde landen.
TUTORIAL: Exchange-Traded Funds

Met de verbazingwekkende groei die zich in opkomende markten voltrekt, is het verrassend dat ze als activaklasse een relatief kleine rol spelen in de meeste Amerikaanse beleggingsportefeuilles, zowel institutioneel als in de detailhandel. Een algemene vuistregel is om de blootstelling aan opkomende markten af ​​te dekken tegen 5% van de risicogebaseerde activa van een gediversifieerde portefeuille. Helaas wordt deze benchmark willekeurig afgeleid en kan deze daarom verouderd zijn. Om dit te begrijpen, moeten we beter begrijpen wat opkomende markten werkelijk zijn, hoe hun risico-rendementskenmerken zijn geëvolueerd en waar ze thuishoren in moderne beleggingsportefeuilles.

De evolutie van globale markten
Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben de internationale kapitaalmarkten twee verschillende evolutiefasen doorgemaakt en bevinden zij zich nu in de beginfase van een derde fase.

De eerste fase zou het 'tijdperk van het globalisme' kunnen worden genoemd. Dit was een tijdperk van door de mens gemaakte creaties om de wereld te reconstrueren na de vernietiging van twee wereldoorlogen en een wereldwijde depressie. Op de conferentie van 1944 in Bretton Woods, New Hampshire, werd het Internationaal Monetair Fonds (IMF) opgericht, samen met de Bretton Woods-overeenkomst en de daarmee gepaard gaande infrastructuur van internationale financiering, die 25 jaar gedeelde groei en welvaart mogelijk maakte.

De tweede fase, het 'tijdperk van globalisering', vond plaats in de vorm van een ontwrichtende tsunami ontketend door het huwelijk van de wet van Moore met de liberalisering van de markt. De geometrisch explosieve kracht van modern computergebruik kwam tegemoet aan de afbrokkeling van het vaste wisselkoerssysteem van Bretton Woods aan het begin van de jaren zeventig, de opkomst van de eurobondsmarkt en de baanbrekende theorieën van afgeleide effecten om een ​​perfecte storm van nieuwe financiële kansen te ontwikkelen, niet beperkt door nationale grenzen en restrictief beleid.

Het was tijdens deze periode dat de term 'opkomende markten' populair werd. Natuurlijk zijn er altijd opkomende markten geweest. De US was ooit een opkomende markt zelf, in de 19e eeuw, toen Engeland, Frankrijk en andere Europese landen de overheersende macht waren. De vroege naoorlogse periode zag de opkomst van Japan van totale verwoesting tot een levendige, snelgroeiende economie - het prototype van de moderne opkomende markt.(Zie voor meer inzicht Wat is een opkomende markteconomie? )

De tsunami over de globalisering overspoelde plaatsen waar markten lang afwezig waren geweest. In het communistische China maakte de doctrine uit het 'Little Red Book' van Mao Zedong, een boek met citaten uit Zedong dat werd verspreid onder leden van de communistische partij, plaats voor een nieuwe, meer kapitalistische stelregel: "To Get Rich is Glorious." In Oost-Europa zijn de beveiligingsmuren afgebrokkeld en effectenbeurzen verlicht voor het bedrijfsleven. Portefeuille en direct investeringskapitaal van de ontwikkelde markten van Noord-Amerika, Europa en een "opgedoken" Japan racete de hele wereld over op zoek naar de volgende kans die hij niet kon missen. Een groot deel van dit kapitaal, met name het portefeuillegeld, zat er niet in voor de lange termijn, maar was klaar om naar het thuisland te repatriëren wanneer de tijden moeilijk werden, zoals in Thailand in 1997 en Rusland in 1998.

Dit brengt ons bij de derde fase van de wereldwijde marktevolutie, de 'leeftijd van wereldwijde kapitalisatie'. Wat anders is aan deze fase is dat het niet om een ​​bipolaire wereld gaat met ontwikkelde markten aan de ene kant, opkomende markten aan de andere kant en unidirectionele kapitaalstromen van rijk naar arm. Het gaat over landen en regio's die hun eigen kapitaalbronnen mobiliseren van steeds rijkere bedrijfs- en consumentenpopulaties. Met andere woorden, kapitaallocaties worden nauwer gecorreleerd met productie-, service- en consumentenlocaties. Overweeg het volgende: Zuid-Korea en Israël maken deel uit van de MSCI Emerging Markets-index, maar hebben een hoger bbp per capita dan Griekenland, dat deel uitmaakt van de MSCI EAFE
® -index van ontwikkelde markten. De Tsjechische Republiek heeft een hoger BBP per capita dan Portugal, en zo gaat het. (Zie voor gerelateerde informatie

Het belang van inflatie en BBP en De wereld uitleggen via macro-economische analyse .) Over de hele wereld weerspiegelen nieuwe kapitaalmarkten beide normen van wereldwijde best practices en lokale smaak. Het pensioeninvesteringsstelsel van Polen, de technisch zware Tel Aviv Stock Exchange en de Oekraïense markt voor bedrijfsobligaties zijn allemaal verschillende lokale markten met snel evoluerende juridische, regelgevende en procedurele normen. In toenemende mate wordt wat er op deze markten gebeurt niet primair aangedreven door smaakbeslissingen in Londen of New York, maar eerder door strategische acties van grote bedrijven in Rusland, Brazilië of China (bijvoorbeeld) op het wereldtoneel.

Risico en rendement

Als de scheidslijnen tussen ontwikkelde en opkomende markten vervagen, verwachten we dat dit wordt aangetoond in risico-rendementsprofielen. Simpel gezegd, de traditionele reden voor het beleggen in opkomende markten was om een ​​deel van een portefeuille te wijden aan het aannemen van verhoogd risico bij het nastreven van hogere potentiële rendementen. Een implicatie van globale kapitalisatie is dat de risico-rendementsgrenzen minder scherp afgebakend worden. De volgende grafiek geeft hiervan een illustratie. Het meet het rendement van geselecteerde markten op jaarbasis over een periode van vijf jaar en het gemiddelde risico, gemeten aan de hand van standaarddeviatie, voor dezelfde periode.
Afbeelding 1

Bron: Zephyr & Associates LLC StyleAdvisor

Afbeelding 1 toont een redelijk voorspelbare progressie van een laag risico / laag rendement naar een hoog risico / hoog rendement met een paar cyclische uitschieters. Interessant is het vervagen van grenzen, met de opkomende markten Maleisië en Brazilië, die het einde van het kortere risico en de hogere risicohoeken van het kwadrant boeken, waarbij verschillende ontwikkelde en opkomende markten posities innemen tussenin. Deze posities zijn zeker niet statisch, maar ze suggereren een veel genuanceerdere realiteit dan de traditionele, simplistische risico-splitsing van ontwikkelde en opkomende internationale markten. (Voor meer informatie over internationaal beleggen, zie

Internationaal beleggen .) Beleggingsmogelijkheden

Beleggers hebben verschillende alternatieve kanalen om deel te nemen aan wereldwijde markten. De beleggingsfondsensector biedt een lange lijst van internationale fondsen, hoewel de meerderheid hiervan nog steeds de traditionele contouren volgen van afzonderlijke fondsen voor ontwikkelde en opkomende markten. Sommige fondsen bieden alternatieve strategieën, zoals een wereldwijde oriëntatie op het beleggingsthema met de potentie om alle wereldmarkten op te nemen.
Exchange-traded funds (ETF's) zijn in populariteit gegroeid. Er is een groeiend aantal eenlandse en regionale ETF's die doorgaans passieve blootstelling bieden aan een hoog percentage van de totale binnenlandse marktkapitalisatie voor het land. Deze zijn verhandelbaar op effectenbeurzen op dezelfde manier als gewone aandelen. Tot slot, voor degenen die bereid zijn tijd en moeite te besteden aan bottom-up fundamentele analyse, zijn er veel internationale bedrijven met zowel gewone aandelen als Amerikaanse certificaten die openbaar worden verhandeld op beurzen in de VS, waardoor beleggers een meer praktische benadering van creëren van hun eigen blootstelling aan buitenlandse bedrijven. (Voor meer informatie, zie
Ga internationaal met buitenlandse indexfondsen , Vind fortuin in ETF's voor buitenlands gebruik en Investeren buiten je grenzen .) The Bottom Lijn

Uiteindelijk gaat het erom de opkomende markten niet dramatisch te vergroten van 5 tot 50% van uw portefeuille. Zoals figuur 1 suggereert, zijn er tal van markten met een hoge volatiliteit die niet geschikt zijn voor ieders risicotolerantie of beleggingsdoelstellingen. Het punt is dat de volatiliteit niet wordt vastgelegd in een eenvoudig ontwikkeld versus opkomend paradigma en dat echte risico-efficiënte rendementen waarschijnlijker komen uit een strategie die is gebaseerd op een geavanceerder inzicht in deze markten en de kansen die deze bieden. Een onderdeel van wat beleggen een uitdaging maakt, is dat we moeten vermijden gevangen te raken in een mentaliteit die de evoluerende realiteit van de kapitaalmarkten niet bijhoudt. Markten gedragen zich soms als geologische tektonische platen - ze kunnen jaren ongestoord kruipen en dan plotseling botsen en enorme verstoringen veroorzaken. Deze tektonische gebeurtenissen beïnvloeden een groot deel van de wereldwijde rijkdom. Het begrijpen van hoe u ze kunt begrijpen, is een kritieke factor voor het behalen van beleggingsucces.