Economieën over de hele wereld worstelen nog steeds met de gevolgen van de financiële recessie van 2008 en hebben verschillende maatregelen getroffen om deze te verzachten. Sommigen, zoals de Verenigde Staten, namen hun toevlucht tot economische stimulering. Andere, meer complexe economieën, zoals de Europese Unie, hebben een mix van stimuleringsmaatregelen en bezuinigingen geïmplementeerd om de economische activiteit nieuw leven in te blazen.

Geen van deze maatregelen is echter zo ingrijpend als de negatieve rente. Zoals de naam al aangeeft, worden negatieve rentestatistieken gekenmerkt door een economisch systeem waarin kapitaal of activa in de loop van de tijd worden afgeschreven. In een banksysteem zou dit ertoe leiden dat klanten holdingsinstellingen betalen om hun deposito's te houden.

Negatieve rentevoeten kunnen als een oxymoron klinken. Rentetarieven worden immers meestal geassocieerd met een positieve waardering van kapitaal. Toch nemen landen om een ​​aantal redenen hun toevlucht tot negatieve rentetarieven, bijvoorbeeld om uitgaven te stimuleren of deflatie te ontmoedigen. In dergelijke gevallen vertegenwoordigt de rentevoet de holdingkosten voor grote hoeveelheden contanten aangehouden door banken voor institutionele beleggers. (Lees voor meer informatie Hoe negatieve rentetarieven werken .)

Europese Unie

In de afgelopen tijd hebben een aantal landen in de Europese Unie negatieve rentetarieven geïmplementeerd om oververhitte economieën aan te pakken. De rentevoet van de Europese Centrale Bank was -0. 2% afgelopen september. Volgens ECB-president Mario Draghi was dit de "ondergrens" van het rentebeleid van de bank. Het experiment met negatieve rentetarieven lijkt succesvol te zijn geweest, omdat de euro ten opzichte van de dollar is gedaald.

De ECB is niet de enige die experimenteert met lagere negatieve rentetarieven. Zwitserland heeft een aantal keer negatieve rentes opgelegd. Het gereputeerde banksysteem van het land, gekoppeld aan een niet-partijgebonden buitenlandse politiek, heeft het een aantrekkelijke bestemming gemaakt voor buitenlandse investeerders om hun fondsen te parkeren. Maar dit kan resulteren in een oververhitte economie, sterke valuta en, bijgevolg, dure export.

In de jaren zeventig voerde Zwitserland een reeks negatieve rentevoeten in om een ​​instroom uit buitenlandse rekeningen te voorkomen. Destijds was het een combinatie van onrust in het Midden-Oosten en het Amerikaanse conflict in Vietnam dat resulteerde in de aankoop van de Zwitserse frank. Als reactie daarop gleed de korte rente met maar liefst 40% weg in negatief gebied.

De huidige investering in de frank is vergelijkbaar. In 2011 beschreef Goldman Sachs de Zwitserse frank als "de meest overgewaardeerde valuta ter wereld" en verklaarde deze de Zwitserse frank 71% sterker dan gerechtvaardigd door zijn fundamentals.

Afgelopen december rekende het land 0. 25% aan op zichtdeposito's, wat deposito's zijn die onmiddellijk in aanmerking komen voor opname, van meer dan 10 miljoen frank door buitenlandse rekeninghouders.In een verklaring waarin de negatieve rentevoeten worden aangekondigd, gaf de Zwitserse president van de nationale bank, Thomas Jordan, de schuld aan de Russische financiële crisis en de problemen in Oekraïne voor de renteverlaging. (Zie voor meer De negatieve wisselkoersen van de Europese centrale banken .)

Op macroniveau lijkt de aanwezigheid van negatieve rentetarieven in een economie abstract en zeldzaam. Er zijn echter al verschillende voorbeelden van negatieve rentetarieven in de echte wereld. Hier zijn twee extra exemplaren:

Leningen in meerdere valuta

Leningen in een andere valuta kunnen ook negatieve rentetarieven ervaren, omdat valuta's vatbaar zijn voor marktomstandigheden en politieke gebeurtenissen.

Stel dat u op 1 januari 2014 een bepaald bedrag, zeg 100 Russische roebels, hebt uitgeleend aan een vriend met een tarief van 5% per jaar. U hebt de lening afgesloten nadat u uw dollars in roebels heeft omgezet met een wisselkoers van 1 dollar = 33 roebel. Dit betekent dat je ongeveer 3.03 dollar hebt omgezet voor 100 roebel.

Precies een jaar later betaalde uw vriend de lening met rente terug. De agressie van Poetin in Oekraïne in combinatie met dalende olieprijzen en de economische problemen van Rusland resulteerden vorig jaar echter in een enorme daling van de roebel. Daarom resulteerde het terugbetaalde bedrag, dat gelijk was aan 105 roebel, in minder geld voor u - ongeveer $ 1. 75, op basis van de gemiddelde wisselkoersen die week. Aldus resulteerde de valutadaling in een netto negatieve rente voor u, hoewel de oorspronkelijke voorwaarden positief waren.

Vastgoedbeleggingen in een afbrokkelende markt

Een investering in onroerend goed is vergelijkbaar met een standaardinvestering, omdat mensen over het algemeen huizen kopen met een bewaarperiode in gedachten en verwachten dat de waarde van het huis in de loop van de tijd zal stijgen. Net zoals financiële instrumenten zijn vastgoedbeleggingen afhankelijk van verschillende omstandigheden en kunnen ze dalen of waarderen. Stel dat u $ 100.000 hebt geïnvesteerd in een huis in Tallahassee in Florida, op het hoogtepunt van de vastgoedboom in 2006. Volgens gegevens van CoreLogic, een bedrijf voor informatieanalyse, daalden de huizenprijzen met 24. 8% in 2014 van hun piek 12 jaar eerder. Dit betekent dat uw huis nu $ 75, 200 waard is en u al die jaren een negatieve rente op uw investering verdiende.

The Bottom Line

In theorie kunnen negatieve rentetarieven contraproductief lijken voor de algemene werking van een groeiende economie . Zoals echter geïllustreerd door de bovengenoemde voorbeelden, zijn ze noodzakelijk om de excessen van positieve rentetarieven in evenwicht te brengen en ze in toom te houden.