Terwijl de aanhoudende vrije val van de olieprijzen mede heeft bijgedragen aan een ander jaar van groei voor de economie van de Verenigde Staten, is het beeld in Rusland veel minder rooskleurig. Met een economie die sterk afhankelijk is van olie- en gasexport, hebben de dalende olieprijzen Rusland hard geraakt. Bovendien is de Russische roebel (RUB) in de tweede helft van 2015 gestaag verzwakt en in november zakte het Russische bbp na enkele maanden van geleidelijke groei terug. Al dit slechte nieuws roept een vraag op: is de Russische economie in 2016 op weg naar ineenstorting?

Sliding Oil, Sliding Ruble

Aan het einde van het jaar was de prijs van ruwe olie gedaald tot $ 37 per vat, tegen ongeveer $ 60 per vat in de lente van 2015. Olie- en gasexporten vormen ongeveer 44% van het Russische BBP, en bijgevolg is de roebel het hele jaar getuimeld; aan het einde van het jaar was het gedaald naar 73. 2 roebel naar de dollar. Bovendien kromp de Russische economie in november na enkele maanden van inconsequente groei - tegen het einde van het derde kwartaal daalde het Russische BBP met 4. 1% ten opzichte van een jaar geleden. Kortom, er zijn bijna geen sterke indicatoren voor Rusland tot in 2016.

Alle pogingen om het traject van de Russische economie in 2016 te voorspellen, steunen grotendeels op de prognoses van de olieprijzen, en helaas zijn de ramingen voor Rusland niet sterk. Terwijl sommigen van mening zijn dat olie in 2016 moet worden omgeslagen, was de instorting van de prijs in de tweede helft van 2015 een schot in de roos, en er zijn een aantal redenen om te geloven dat het binnenkort niet beter zal worden. (Zie voor meer: ​​ Zal ruwe olie herstellen in 2016? )

De olivertraging is grotendeels het gevolg van een overvloedig aanbod. In dit opzicht was een van de grootste problemen de aanhoudende schijnbare weigering van OPEC-landen om hun productie van ruwe olie te vertragen. Tijdens een bijeenkomst in december in Wenen waren vertegenwoordigers van de 12 OPEC-landen het niet eens over een daling van de productieniveaus ondanks de bijna 18 maanden durende olieprijsinclinatie. Elk herstel van de wereldwijde olieprijzen is grotendeels afhankelijk van een afname van het aanbod, en totdat de OPEC de controle over productieniveaus op zich neemt, is een prijsherstel waarschijnlijk onwaarschijnlijk. (Zie voor meer: ​​ Olievoorraden die profiteren van OPEC-overproductie. )

Maar de ineenstorting van de olie heeft ook problemen aan de vraagzijde, grotendeels in verband met een sterke daling van de Chinese consumptie. Dit is deels het gevolg van hun vertragende groei, die op grote schaal naar verwachting zal worden voortgezet in de nabije toekomst. Maar de Chinese daling van de vraag naar olie is niet alleen gerelateerd aan hun economische groeivertraging. Tussen de gezamenlijke klimaatveranderingsovereenkomst van vorig jaar met de Verenigde Staten en de bepalingen van de recente akkoorden van Parijs lijkt China vast te houden aan een permanente vertraging van hun olieverbruik.Zelfs als de Chinese economie sneller begint te groeien in 2016, duidt het langetermijnplan om de CO2-voetafdruk van China te verkleinen op een langdurige daling van de vraag naar olie van wat een van zijn grootste consumenten is geweest.

Een formule voor falen

Hoewel de wereldwijde olieprijs niet helemaal in de handen van Rusland is, dragen ze ook niet hun steentje bij om het probleem op te lossen. Rusland draagt ​​veel minder bij aan de mondiale olievoorziening dan de gezamenlijke naties van de OPEC, maar Rusland is niettemin een groot deel van het bevoorradingsprobleem. De afgelopen twee maanden hebben Russische olieproducenten recordhoeveelheden olie weggepompt, waardoor de huidige overvloed aan olie op de oliemarkt ernstig werd verergerd. Zelfs nu Rusland lijdt onder de gevolgen van de dalende olieprijzen, maken ze tegelijkertijd het probleem nog erger.

Dit is een moeilijke situatie voor Russische energie- en financiële ambtenaren. Met zo'n hoog percentage inkomsten uit de olieverkoop, hebben Russische producenten weinig andere keus dan hun productie opvoeren om de prijsdaling goed te maken. Maar tegelijkertijd maken ze het probleem nog veel erger door de markt te blijven overspoelen met een product waarvoor op dit moment simpelweg niet genoeg vraag is.

Helaas voor Rusland is de huidige vertraging gewoon het gevolg van een economie die niet is gebouwd voor succes. De afhankelijkheid van Rusland van olie komt niet helemaal overeen met echte landen met één bedrijfstak, zoals veel van de OPEC-landen, maar ze hebben zeer weinig groeimogelijkheden in andere sectoren. De aanhoudende weerbarstigheid van Vladimir Poetin op het mondiale politieke toneel heeft geleid tot een reeks strenge economische sancties van de meeste westerse landen; bovendien heeft Rusland het grootste deel van het jaar besteed aan het redden van zowel kredietinstellingen als olieproducenten, door daarvoor begin 2015 een van de soevereine vermogensfondsen van het land in te zetten. Dit alles heeft Rusland verder in een hoek gesteund.

De bottom line

Veel van de economieën zouden een aantal van deze problemen kunnen doorstaan, maar een oplossing met de structurele problemen van Rusland kan moeilijk worden verwacht. Poetin's ruziezoekende houding op het wereldtoneel lijkt niet snel te verdwijnen, noch de afhankelijkheid van Rusland van olie-export. Zelfs als de olieprijzen uiteindelijk stijgen, ziet de 2016 prognose voor de Russische economie er erg somber uit.