a:

Securitisatie is het proces van het nemen van een niet-liquide activa of een groep activa, en door middel van financiële engineering, waardoor het (of zij) wordt omgezet in een beveiliging. De spottende term 'securitisatie voedselketen', gepopulariseerd door de film 'Inside Job' over de financiële crisis van 2007-2008, beschrijft het proces waarbij groepen van dergelijke illiquide activa (meestal schulden) worden verpakt, gekocht, gesecuritiseerd en verkocht aan beleggers.

Een typisch voorbeeld van securitisatie is een door hypotheek gedekte beveiliging (MBS), een creatie van Larry Fink in First Boston in 1983. type van door activa gedekte beveiliging die wordt beveiligd door een verzameling hypotheken, het werd extreem gebruikelijk tegen het midden van de jaren negentig. Het proces werkt als volgt.

Een securitisatie-voedselketen smeden

De eerste stap in de keten begint met het eenvoudige proces van potentiële thuis- of bezitters van onroerend goed die hypotheken aanvragen bij commerciële banken. De gereguleerde en geautoriseerde financiële instelling is afkomstig van de leningen, die worden gedekt door claims tegen de verschillende eigenschappen die de hypotheekgevers kopen. Hypotheeknota's (vorderingen op toekomstige dollars) zijn activa voor de kredietverstrekkers, maar deze activa hebben een duidelijk tegenpartijrisico: de kredietnemer kan de lening niet terugbetalen. Dus banken verkopen vaak bankbiljetten voor geld.

Dit leidt tot de tweede grote schakel in de keten: individuele hypotheken worden gebundeld in een hypotheekpool die als onderpand voor een MBS wordt beheerd. Het MBS kan worden uitgegeven door een extern financieel bedrijf, zoals een groot investeringsbankkantoor, of door dezelfde bank die de hypotheken op de eerste plaats heeft opgericht. Mortgage-backed securities worden ook uitgegeven door aggregators zoals Fannie Mae of Freddie Mac.

Hoe dan ook, het resultaat is hetzelfde: er wordt een nieuw effect gecreëerd, ondersteund door de vorderingen op de activa van de hypotheekgevers. Aandelen van dit effect kunnen worden verkocht aan deelnemers aan de secundaire hypotheekmarkt. Deze markt is buitengewoon groot en biedt de groep hypotheken een aanzienlijke hoeveelheid liquiditeit, die anders op zichzelf vrij illiquide zou zijn. (Voor een one-stop-shop over subprime-hypotheken, de secundaire markt en de meltdown in subprime, bekijk de Subprime-hypotheekfunctie .)

Bovendien, op het moment dat de MBS wordt gecreëerd, zal de emittent kies er vaak voor om de hypotheekpool in een aantal verschillende delen te verbreken, tranches genoemd. Dit spreidt het risico van wanbetaling rond, vergelijkbaar met hoe standaardportefeuillediversificatie werkt. De tranches kunnen op vrijwel elke manier worden gestructureerd die de emittent passend acht, waardoor een enkele MBS kan worden aangepast voor een verscheidenheid aan risicotolerantieprofielen. Pensioenfondsen zullen doorgaans beleggen in door hypotheken gedekte effecten met een hoge kredietwaardigheid, terwijl hedgefondsen hogere rendementen nastreven door te beleggen in bedrijven met een lage kredietwaardigheid.In ieder geval zouden de beleggers een evenredig bedrag ontvangen van de hypotheeklasten als hun rendement op de investering - de laatste schakel in de keten.

Ga voor meer informatie over gestructureerde financieringen naar Profit van hypotheekschuld met MBS .